ملیحه حدادنژاد

ملیحه حدادنژاد

مدرک تحصیلی: استادیار، گروه بیومکانیک و آسی بشناسی ورزشی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۸ مورد از کل ۸ مورد.
۱.

اثر مکمل کافئین بر سوخت و ساز و فرآورده های متابولیکی در پی فعالیت ویلچر رانی تناوبی پیشرونده در افراد معلول پاراپلژیک

کلید واژه ها: سوخت و ساز مصرف کافئین

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
تعداد بازدید : ۲۳۱۳ تعداد دانلود : ۱۱۶۱
این تحقیق به منظور بررسی اثر مکمل کافئین در پی ویلچررانی تناوبی پیشرونده بر اسید چرب آزاد (FFA) ، لاکتات (LA) ، اپی نفرین و نوراپی نفرین در افراد معلول پاراپلژیک انجام شد. آزمودنی ها تحقیق 7 فرد معلول قطع نخاعی پاراپلژیک با فلج اندام تحتانی با میانگین سنی 13/2 ±9/38 ، درصد چربی 89/6 ±53/26 و وزن 12/4 ±33/82 بودند. آزمودنی ها در دو مرحله ویلچررانی سرعتی و تناوبی را با یک هفته فاصله بین دو مرحله اجرا کردند که در مرحله اول بدون مصرف کافئین و در آزمون دوم با مصرف کافئین انجام گرفت. آزمودنی ها مکمل کافئین را (6 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن) یک ساعت قبل از اجرای آزمون و به صورت محلول در آب ولرم مصرف کردند. از آزمون t همبسته برای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. کلیه اطلاعات در سطح(05/0 P£ ) محاسبه شد. نتایج حاصله نشان داد که تغییرات اسید چرب آزاد (FFA)، اپی نفرین و نوراپی نفرین درمرحله فعالیت بدون مصرف کافیئن معنی دار نبود ولی میزان لاکتات (LA) افزایش معنی داری داشت (05/0 P£). اطلاعات به دست آمده پس از مصرف کافئین نشان داد که تغییرات اسید چرب آزاد (FFA)، لاکتات و اپی نفرین معنی دار بوده و بیانگر افزایش در این متغیرها بود (05/0 P£) ، ولی مقدار نوراپی نفرین تغییر معنی داری نشان نداد. با توجه به یافته های حاصله می توان نتیجه گرفت که مصرف کافئین با تحریک لیپولیز از طریق تحریک رهایش هورمون های اپی نفرین و نوراپی نفرین موجب افزایش سوخت و ساز چربی در افراد معلول پاراپلژی می شود که در نتیجه آن برداشت سلولی چربی ها افزایش می یابد و در نهایت این فرایند به کنترل وزن افراد معلول کم تحرک کمک می کند.
۲.

رابطه بین ناهنجاری زانوی پرانتزی با اجرای برخی آزمون های آمادگی جسمانی– حرکتی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: فوتبال آمادگی جسمانی آمادگی حرکتی زانوی ضربدری

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۵۳۹ تعداد دانلود : ۸۰۲
هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین ناهنجاری زانوی پرانتزی و اجرای برخی آزمون های آمادگی جسمانی– حرکتی است. برای انجام این تحقیق، 60 فوتبالیست نوجوان با میانگین سن 78/0 ±2/15 سال، وزن 39/3 ±9/58 کیلوگرم و قد 21/6 ±166 سانتی متر انتخاب شدند. برای ارزیابی وضعیت بدنی آزمودنی ها از روش کندال و خط شاقولی استفاده شد. ناهنجاری زانوی پرانتزی با استفاده از کولیس اندازه گیری و ثبت شد. همچنین برای بررسی اجرای آزمودنی ها از آزمون اسکوات روی یک پا و به¬دست آوردن حداکثر فاصله، بیشترین فاصله به¬دست آمده از پرش روی یک پا (لِی¬لِی)، انجام سه پرش متوالی روی یک پا و به دست آوردن بیشترین فاصله، پرش عمودی و آزمون تی استفاده شد. برای بررسی اختلاف آزمون ها در دو گروه تحقیقی از t مستقل استفاده شد. با توجه به نتایج تحقیق حاضر، اختلاف معنی داری بین دو گروه، در اجرای آزمون ها یافت نشد (پرش عمودی (005/0P=)، اسکوات روی یک پا و به¬دست آوردن حداکثر فاصله (019/0P=)، بیشترین فاصله به¬دست آمده از پرش روی یک پا (011/0P=)، انجام سه پرش متوالی روی یک پا و به¬دست آوردن بیشترین فاصله (008/0P=) و آزمون تی (003/0P=)). نتایج تحقیق نشان می¬دهد وضعیت بدنی در متغیرهای اجرا در فوتبالیست ها تأثیرگذار است و ناهنجاری زانوی پرانتزی می تواند باعث تضعیف اجرا شود.
۳.

تأثیر تمرینات ثباتی برفعالیت عضلات تنه زنان با نقص کنترل تنه(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: زنان فعال تمرینات ثباتی عملکردی نقص کنترل تنه آسیب رباط متقاطع قدامی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۱۵۲ تعداد دانلود : ۶۷۹
هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرینات ثباتی عملکردی بر فعالیت الکترومیوگرافی عضلات تنه زنان فعال دارای نقص کنترل تنه و مستعد آسیب رباط صلیبی قدامی بود. قبل و پس از شش هفته تمرین، الکترومیوگرافی سطحی از عضلات سرینی میانی، مایل داخلی/عرضی شکم، مایل خارجی شکم و مربع کمری در حین فرود بر روی یک پا از 25 زن فعال دارای نقص به عمل آمد و میزان فعالیت عضلات در 100 میلی ثانیه پس از تماس اولیه در فرود محاسبه شد. نتایج نشان داد که بین فعالیت عضلات گروه کنترل و تجربی در پس آزمون تفاوت معناداری وجود دارد که بیانگر تاثیر گذار بودن تمرینات می باشد. نتایج پژوهش نشان داد که میزان فعالیت عضلات مورد بررسی در پژوهش حاضر، پس از انجام تمرینات در گروه تجربی کاهش یافته و این کاهش در فعالیت عضلات نشان دهنده بهبود کنترل نوروماسکولار است و فرد می تواند تکلیف مشابه را با صرف انرژی کمتر انجام دهد.
۴.

تاثیر شش هفته تمرینات زنجیره حرکتی بسته بر حس عمقی و فعالیت الکتریکی برخی عضلات اندام تحتانی زنان دارای سندروم هایپرموبیلیتی عمومی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: الکترومایوگرافی بی ثباتی مفصل تمرین زنجیره حرکتی بسته حس وضعیت مفصل سندروم هایپرموبیلیتی عمومی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۵۷۲ تعداد دانلود : ۲۸۸
سندروم هایپرموبیلیتی عمومی سبب ایجاد ناهنجاری، آسیب مفصل زانو و بی ثباتی مفصل می شود. اختلال در حس وضعیت مفصل و تغییر در میزان فعالیت عضلانی این افراد نیز گزارش شده است. بنابراین هدف این تحقیق تعیین تاثیر تمرین زنجیره حرکتی بسته بر حس عمقی و میزان فعالیت الکتریکی برخی عضلات اندام تحتانی زنان هایپرموبایل بود. در این مطالعه 24 دانشجوی زن دارای سندروم هایپرموبیلیتی عمومی به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. اندازه گیری الکترومایوگرافی از عضلات واستوس مدیالیس، واستوس لترالیس، رکتوس فموریس، سمی تندونیس، بایسپس فموریس و گاستروکنمیوس داخلی حین تکلیف فرود دراپ و حس عمقی به روش گونیامتری تصاویر دیجیتال در پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد. پس از اجرای شش هفته تمرین زنجیره حرکتی بسته، برای تحلیل آماری از آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. پس از اجرای تمرینات، میزان فعالیت فیدفورواردی عضلات واستوس مدیالیس، واستوس لترالیس، سمی تندونیس و گاستروکنمیوس داخلی و فعالیت فیدبکی عضلات واستوس مدیالیس و واستوس لترالیس افزایش یافت. همچنین در حس عمقی مفصل زانو بهبود قابل توجهی مشاهده شد. بنابر تاثیرگذاری بالای به دست آمده، استفاده از تمرینات زنجیره حرکتی بسته در بهبود فاکتورهای ضروری ایجاد ثبات مفصل زانو از جمله هماهنگی عصبی عضلانی و افزایش درک سطح آگاهانه و غیرآگاهانه از مفصل زنان هایپرموبایل پیشنهاد می گردد.
۵.

Effects of Hip Muscle Resistance Training With and Without Feedback on Trunk, Pelvis, and Lower Extremity Motions(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: anterior cruciate ligament resistance training Feedback knee

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۰۲ تعداد دانلود : ۱۱۴
Introduction: The present study aimed to compare hip muscle resistance training with and without feedback on trunk, pelvis, and lower extremity motions in frontal and sagittal planes among active females with dynamic valgus. Materials and Methods: Twenty-Nine active females (Mean±SD age: 22.8±2.4 years, height: 1.70±0.6 m, weight: 69±7.1 kg) were randomly assigned to a hip muscle resistance training with feedback group (n=15) or a hip muscle resistance training without feedback group (n=14). Both training programs lasted 6 weeks (3 sessions/week). The peak angles of lateral trunk flexion, contralateral pelvic drop, hip flexion, knee flexion, and valgus during single-leg drop landing and single-leg vertical drop jump were assessed in the research participants at baseline and 6 weeks post-training. Unipodal functional screening tests were captured with two standard digital video cameras. Results: After 6 weeks, significant differences were observed in knee valgus and lateral trunk flexion, contralateral pelvic drop, and knee flexion angles, i.e., compared between hip muscle resistance training with feedback and hip muscle resistance training without feedback (P<0.05), except for non-dominant leg hip flexion in single-leg vertical drop jump (P>0.05). Conclusion: In the explored active females with dynamic valgus, hip muscle resistance training with feedback seems to be better at improving trunk, pelvis, and lower extremity motions in frontal and sagittal planes, compared to hip muscle resistance training without feedback; however, no significant difference was observed concerning hip flexion during single-leg vertical drop jump between the study groups.
۶.

The effect of neuromuscular training on kinetic variables in male athletes with trunk control defects(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: Biomechanics neuromuscular training sport injuries

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۰۹ تعداد دانلود : ۸۹
Background: Trunk control defect is one of the neuromuscular defects that can cause sports-related injuries in athletes. Aim: This research investigated whether neuromuscular training affects several kinetic parameters in male athletes who had trouble controlling their trunks during a change-of-direction movement. Materials and Methods: The present study used a pre-test-post-test design and was conducted semi-experimentally. Purposefully chosen male athletes (n= 29) with trunk control defects were randomly divided into two groups: control (n= 14) and experiment (n= 15). A Kistler force plate was used to quantify kinetic variables. The exercises were performed for 6 weeks, 3 sessions per week (30 min each session). To analyze the data, dependent t-test and analysis of covariance and SPSS software version 21 were used at the significance level of P <0.05. Results: The findings indicated a significant decrease in the time to peak anterior-posterior force ( P =0.010), time to peak mediolateral force ( P =0.001), time to peak vertical force ( P =0.003), and rate of loading ( P =0.001) of the experimental group. The differences in all control group variables were insignificant, P >0.05. Conclusion: Performing neuromuscular training is likely to improve the direction change mechanism and prevent injury in athletes with trunk control defects.
۷.

The effect of perturbation training on volleyball players' strength, proprioception and performance(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: functional strength ratio peak torque perturbation training Proprioception shoulder

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۹۵ تعداد دانلود : ۸۰
Background: Perturbation training which is in the context of volleyball routine practice is a type of neuromuscular exercises that is useful in overhead sports; leads to contraction responses through unpredictable perturbation. Aim : The present study aims to investigate the effects of perturbation training on volleyball players strength proprioception and performance. Materials and Methods: Twenty-four volunteer male volleyball players (age: 24.42±2.15 years; height: 181.46±3.00m; Weight: 73.87±3.77kg; BMI: 22.43±0.80) were recruited and randomly assigned into perturbation and control groups, Before the intervention, a set of isokinetic dynamometry was carried out to measure shoulder proprioception as well as rotator cuff muscles strength, what is more, the upper extremity performance was evaluated using Y-Balance Test. For a course of 6 weeks, players of the perturbation group implemented perturbation trainings, 3 times weekly while the control group performed its routine training. The dynamometry was repeated at the end of training period to compare trainings outcome. The Repeated Measures ANOVA statistic was used to find differences between groups. Results: A significant difference in shoulder proprioception, as well as the YBT-UQ test, was observed between the groups; Also, the ANOVA showed a significant difference ( P <0.05) in functional strength ratio followed by 6 weeks of perturbation training. Conclusion: Perturbation trainings might have benefit to volleyball players conditioning by improvement rotator cuff strength, shoulder proprioception and upper extremity performance. Given this adopting kind of training as a part of regular basic training for volleyball players is highly recommended.
۸.

مقایسه تأثیر هشت هفته تمرینات عصبی عضلانی با و بدون تکالیف دوگانه شناختی بر حس عمقی و تعادل ورزشکاران مبتلا به نقص لیگامان صلیبی قدامی(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: فوتبال نقص لیگامان صلیبی قدامی تمرینات عصبی عضلانی تکالیف دوگانه

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۶ تعداد دانلود : ۹
هدف از انجام این پژوهش مقایسه تأثیر هشت هفته تمرینات عصبی عضلانی با و بدون تکالیف دوگانه شناختی بر حس عمقی و تعادل ورزشکاران مبتلا به نقص لیگامان صلیبی قدامی بود. در مطالعه نیمه تجربی حاضر، 39 فوتبالیست به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به سه گروه 13 نفره (گروه کنترل، گروه تمرینات عصبی عضلانی و گروه تمرینات عصبی عضلانی با تکالیف دوگانه) تقسیم شدند. دو گروه تمرینی، تمرینات را به مدت هشت هفته و هر هفته سه جلسه انجام دادند. برای اندازه گیری حس عمقی به روش فوتوگرامتریک و برای سنجش تعادل از آزمون Y استفاده شد. نتایج مطالعه حاضر حاکی از عدم تفاوت معناداری در حس عمقی مفصل زانو در زنجیره حرکتی باز (036/0>p) و بسته (003/0>p) بعد از ارائه مداخله بین سه گروه بود، اما عملکرد اندام تحتانی ورزشکاران بر اساس آزمون تعادلی Y در جهت قدامی (جلویی) و خلفی خارجی بعد از ارائه مداخله بین سه گروه معنادار بود (p≤0.05). ارائه تمرینات عصبی عضلانی به همراه تکایف دوگانه احتمالاً می تواند به عنوان یک رویکرد مفید جهت بهبود عملکرد اندام تحتانی بر اساس آزمون تعادلی Y در ورزشکاران مبتلا به نقص لیگامان صلیبی قدامی در نظر گرفته شود.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان