ابراهیم درتاج

پژوهش حاضر به بررسی تأثیرخستگی بر پارامترهای مکانی و زمانی راه رفتن درافراد با کف پای صاف منعطف و طبیعی پرداخت. در این پژوهش نیمه تجربی از بین دانش آموزان پسر 15تا18ساله شهر تهران، 10 نفر دارای ناهنجاری کف پای صاف و 10 نفر سالم به عنوان آزمودنی در این تحقیق شرکت کردند. از تردمیل آنالیز گیت برای اندازه گیری پارامترهای راه رفتن استفاده شد. برای مقایسه درون گروهی و بین گروهی تأثیرخستگی بر پارامترهای مکانی و زمانی راه رفتن افراد دارای کف پای طبیعی و صاف از آزمون های تحلیل واریانس اندازه های تکراری و تی همبسته استفاده شد. نتایج نشان داد که اختلاف معناداری در پس آزمون بین گروه ها در متغیر حمایت یگانه وجود داشت. اما اختلاف معناداری در متغیرهای زمان گام، زمان قدم، حمایت دوگانه، طول گام، طول قدم و عرض قدم وجود نداشت. همیچنین خستگی تاثیر معناداری بر متغیرهای زمان گام، زمان قدم، حمایت دوگانه، طول گام، طول قدم و عرض قدم داشت.