نسیم جانفدا

این مقاله، که برگرفته از یک پروژه پژوهشی است، نقطه عزیمت مطالعه خود را مبانی نقد ادبی زن محور آنگلو امریکایی یا به عبارتی دیگر «نقد وضعی زنان» قرار داده است. مقاله درصدد است این پرسش را پاسخ گوید که بر مبنای طبقه بندی منتقد امریکایی، الین شوالتر، در ایران سنت نوشتاری زنان چگونه می تواند تفسیر شود؟ در این زمینه، رمان های دو نویسنده زن ایرانی (سیمین دانشور و زویا پیرزاد) را از دو نسل می کاویم. در این راه، از روش نقد ادبی تفسیری، به لحاظ هماهنگی با اصول نظری این پژوهش، یاری جسته ایم. از همه مقدمات و لوازم تا بدان جا رسیدیم که سنت نوشتاری زنانه، بر اساس آن تعریفی که الین شوالتر از آن داشته، در ایران نیز با نوسان های خاص خویش، پس از گذر از دوران تقلید، رهسپار عبور از سنت فمنیستی به سمت نوشتاری مؤنث است. مدعای این تفسیر، رمان چراغ ها را من خاموش می کنم از زویا پیرزاد است، اگرچه آن نیز، خود، به مثابه سمبلی از سنت نوشتاری مؤنث، بینامتن، و چه بسا سرآغازی است برای نسل های بعد و نویسندگان دیگر تا در ارتباط متقابل با این متون، خلاقیت ها و سبک های نوینی را در سنت نوشتاری زنانه در ایران بشارت دهند.

یوگا، یکی از مهم ترین روش های کاهش استرس و مشکلات روحی در بسیاری از کشورها در سطح جهان محسوب میشود. در ایران، یوگا اخیراً با استقبال روزافزون زنان مواجه شده. این پژوهش درصدد است تا یکی از نتایج اصلی این استقبال را بررسی کند.از آنجا که خانواده مهم ترین فضای خصوصی، در زندگی زنان است، این مقاله نقش مؤثر یوگا را در روابط خانوادگی تبیین میکند. این پژوهش نشان میدهد زنانی که به طور منظم در دوره های یوگا شرکت میجویند، از سویی خود را با نقش های عاطفی در روابط خانوادگی نزدیکتر میکنند و از سوی دیگر در تلاش برای تغییر نگرش خود در این زمینه هستند. برای تحقق این دو منظور، آنها از یوگا بهره میبرند تا آرامش کسب کنند و در رویارویی با مسائل زندگی توانمندتر شوند و انسان معنویتری باشند. در این راستا، مفهوم وحدت در آموزه های یوگا دیده های مغایر با نظریات فمینیستی به معنای رادیکال آن را رواج میدهد و افراد را به یکپارچگی و وحدت با یکدیگر تشویق میکند. در این فرایند، زنان صلح و آرامش بیشتری را در زندگی خانوادگی خود تجربه میکنند.