تمنایی فر گندمی

اهداف: شناخت عواملی که منجر به پیشرفت تحصیلی و مانع از افت تحصیلی می ­ شود، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. پاره­ای از مطالعات بیانگر ارتباط مستقیم بین انگیزه پیشرفت با پیشرفت تحصیلی هستند، ولی بعضی صاحب نظران رابطه مستقیم آنها را مورد تردید قرار داده­اند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه انگیزه پیشرفت با پیشرفت تحصیلی انجام شد. روش­ها: این مطالعه توصیفی- همبستگی روی 304 دانشجوی دانشگاه کاشان که از سال 1386 تا 1387 در مقطع کارشناسی مشغول به تحصیل بودند و به روش تصادفی ساده انتخاب شدند، انجام شد. برای جمع­آوری اطلاعات از پرسش­نامه انگیزه پیشرفت هرمنس استفاده شد. از معدل دانشجویان به عنوان شاخص پیشرفت تحصیلی استفاده شد. برای تحلیل داده­ها از شاخص­های آمار توصیفی، آزمون T مستقل و ضریب همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS 15 استفاده شد. یافته­ها: بین انگیزش و پیشرفت تحصیلی، رابطه معنی داری وجود داشت (001/0=p ). میانگین نمرات انگیزش پیشرفت در دانشجویان دختر و پسر با هم تفاوت آماری معنی­دار داشت، به این صورت که انگیزش پیشرفت دختران بیشتر از پسران بود. رابطه بین انگیزش پیشرفت با سن نیز از نظر آماری معنی­دار بود. (05/0=p ). نتیجه­ گیری: بین انگیزه پیشرفت با پیشرفت تحصیلی، رابطه وجود دارد. همچنین تفاوت بین دانشجویان دختر و پسر از نظر انگیزش و پیشرفت تحصیلی معنی­دار است و انگیزه پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دختران بیشتر از پسران است. سن نیز با انگیزه پیشرفت رابطه دارد.