مجید خرمی

نظام پولی بین الملل صرفاً بر روی دو ارز قرار گرفته است: دلار و یورو. این دو حدود 90 درصد ذخایر ارز خارجی را که دولت ها و بانک های مرکزی نگهداری می کنند به خود اختصاص داده اند. همچنین این دو ارز حدود 80 درصد ارزش حق برداشت ویژه (SDR) یعنی ذخایر دارایی هایی که در مبادلات بین صندوق بین المللی پول و اعضای آن بکار می روند را تشکیل می دهند. بیش از از مجموع اوراق بهادار بدهی به ارز خارجی به دلار یا یورو است. این دو با یکدیگر حدود کل تجارت در بازار ارزهای خارجی سراسر جهان را نیز تشکیل می دهند. آنها روان کننده های اصلی تجارت و مالیه جهانی هستند. اگر این دو ارز در این مقیاس گسترده مورد قبول واقع نشده بودند، اقتصاد جهانی نمی توانست سطح کنونی تجارت و سرمایه گذاری بین المللی را داشته باشد. به همین دلیل معضلاتی که هم اکنون پیش روی این دو ارز قرار دارد بسیار هشداردهنده است. تحلیلگران و سرمایه گذاران امروز بیش از هر زمان دیگر در سال های اخیر درباره ثبات دلار و یورو و نیز نظام پولی بین المللی وابسته به آنها ابراز تردید می کنند.