کاربرد معانی بیان در داستان
حوزه های تخصصی:
مهدی حجوانی
مطالب
فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۴۱ تا ۴۹ مورد از کل ۴۹ مورد.
هفت شاهکار مدرن
حوزه های تخصصی:
چهارمین مجمع عمومی انجمن نویسندگان کودک و نوجوان برگزار شد
حوزه های تخصصی:
کتاب ها و خانه ها (گزارش نخستین جشنواره کتابخانه های خانگی)
حوزه های تخصصی:
گام های اول در نقد ادبیات کودک (قسمت دوم و آخر)
حوزه های تخصصی:
گزارش چهارمین نشست نقد آثار تصویری: براتیسلاوا، باغ میوه های طلایی حرف هایی درباره بی ینال تصویرگری براتیسلاوا باغ سیب های طلایی
حوزه های تخصصی:
شکسته نویسی در ادبیات کودک(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در ادبیات کودک اگر از کودک انتظار برود که علاوه بر یادگیری زبان معیار با گویش محاوره ای و واژگان شکسته هم روبه رو شود، دچار نوعی دوگانگی خواهد شد. پیشنهادهای مقاله برای حل این دوگانگی عبارتند از: اول: تاکید بر راه حل محمود کیانوش یعنی استفاده از «نحو شکسته» به جای «واژه های شکسته». دوم: انتخاب واژه ها از میان مترادف ها نه فقط متناسب با فهم مخاطب بلکه متناسب با لذت آن ها از خواندن داستان. سوم: توجه به جغرافیا و عرف زبانی منطقه ی خاصی که متن در آن جریان دارد. چهارم: توجه به این نکته که واژه های سالم بدون نیاز به شکسته شدن، خود در موقعیت و فضای داستانی در ذهن مخاطب می شکنند. پنجم: گزینش واژه هایی که در عین سالم بودن، در گفت و گوهای اغلب مردم به کار می روند. ششم: توجه به واژه هایی که در ادبیات رسمی و حتی کهن وجود دارند اما در عین حال در محاورات مردم جاری اند. هفتم: بهره گیری از ضمایر ملکی متصل و حذف واژه هایی دست و پاگیر مانند «است» که کمک می کنند تا داستان به گویش مردم نزدیک شود. هشتم: توجه به این نکته که در داستان های تاریخی شکستن واژه ها ممکن است فضای گفت و گو را لوث کند. نهم: اگر به هر علتی تصمیم به شکستن واژه گرفتیم، بهتر است در این کار زیاده روی نکنیم. دهم: توجه به استثناهاست. در مواردی که سالم نویسی تصنعی جلوه می کند بهتر است واژه به شکل شکسته آورده شود. در پایان مدل «کاهش تعداد هجا»ی علی صلح جو نقد و مدل «نثر طبیعی» پیشنهاد شدده است. بر اساس این مدل، تعیین چیستی و چندوچون محاوره با قاعده میسر نیست. برای تعیین محاوره «خود نویسنده و منطق داستانش» ملاک اصلی هستند. پارادایم پژوهش کیفی با رویکرد تفسیری و شیوه ی داده کاوی قیاسی استقرایی و روش گردآوری منابع کتابخانه ای است.
تحلیل روایت «گذر از کودکی» در ادبیات کودک (مطالعه موردی رمان «زیبا صدایم کن» فرهاد حسن زاده)(مقاله علمی وزارت علوم)
منبع:
مطالعات فرهنگی و ارتباطات سال هجدهم پاییز ۱۴۰۱ شماره ۶۸
199 - 224
معانی گسترده ای از کودکی و تجربه های متنوعی از «گذر از کودکی» در داستان های کودک به عنوان یکی از اشکال متون فرهنگی که همگام با تحول در مفهوم کودکی دست خوش تغییر شده، بازتولید می شود. هدف اصلی این مقاله، بررسی نحوه ی روایت «گذر از کودکی» در رمان «زیبا صدایم کن» است. پیش فرض اصلی این پژوهش آن است که رمان به مثابه محتوای رسانه ای به فهم مخاطب از ارزش ها و هنجارهای جامعه شکل می دهد و بخش عظیمی از آن چه در نگرش اجتماعی و نگاه کودکان به جهان پیرامون شکل می گیرد به سبب قابلیت درگیر شدن مخاطب، ریشه در بازنمایی عرف های اجتماعی در این متن دارد. در مقاله حاضر سعی می شود به شیوه توصیفی- تحلیلی به پرسش اصلی؛ گذر از کودکی در رمان «زیبا صدایم کن» چگونه روایت می شود؟ پاسخ داده شود. رویکرد روایت شناسی با تلفیق الگوهای روایی ژنت و بارت به دلیل ویژگی های ساختاری و محتوایی این رمان انتخاب شده است و علاوه بر بررسی ساختار روایی به دلالت های ضمنی در این پژوهش پرداخته می شود. نتایج نشان می دهد،گذر از کودکی در این رمان به گونه ای روایت می شود که کودک باید به سرعت از مرحله ی کودکی گذر کند و در چهارچوب ساختارهای اجتماعی به عضو فعال جامعه تبدیل شود اما خودِ کودک به دنبال ساختارشکنی است. جنبه های متنوعی از بازاندیشی در خویشتن که از ویژگی های بارز فردگرایی است، در این رمان بازگو می شود. رمان «زیبا صدایم کن» با تصویرسازی دنیای مستقل کودکی، روایت متفاوتی از کودکی به مثابه گروه خاص را بازگو می کند.