محمدکاظم حاکی

امروزه فناوری اطلاعات علاوه بر تسهیل امور عملیاتی، نقشی استراتژیک در تحقق اهداف کسب و کار سازمان‌ها دارد به‌طوری‌که سازمان ها به منظور تحقق نقش استراتژیک فناوری اطلاعات، ملزم به تدوین برنامه استراتژیک فناوری اطلاعات هستند. بدین ترتیب برنامه‌ریزی استراتژیک فناوری اطلاعات نقشی حیاتی در ایجاد همراستایی بین کاربری‌های فناوری اطلاعات با استراتژی‌های کسب و کار سازمان دارد. تا کنون چارچوب‌های متفاوتی برای تدوین برنامه استراتژیک فناوری اطلاعات ارائه شده است ولی هنوز سازمان‌ها در تدوین این برنامه حیاتی با مشکلاتی مواجه هستند که نهایتاً این مشکلات منجر به شکست برنامه‌های تدوین شده می‌گردد. مقاله حاضر سعی دارد با شناسایی عوامل سازمانی موثر بر موفقیت برنامه‌ریزی استراتژیک فناوری اطلاعات و با استفاده از تکنیک آماری مدل معادلات ساختاری، مدلی را برای موفقیت برنامه‌ریزی استراتژیک فناوری اطلاعات ارائه دهد. مدل ارائه شده تلاشی است که برای اولین بار ارائه شده و هیچ مدل مشابهی در تحقیقات داخل یا خارج از کشور ارائه نشده است. همچنین عوامل سازمانی موثر هم، با بررسی تحقیقات مختلف و یکپارچه‌سازی نتایج آن‌ها شناسایی و گردآوری شده است.

دولت الکترونیک عبارت است از استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در ارائه خدمات دولتی به شهروندان و کسب و کارها چنان چه دولت الکترونیک به درستی اجرا شود ارباب رجوع قادر خواهد بود که به راحتی وارد سایت دولت شده و اطلاعات یا خدمات مورد نیاز خود را از آن جا دریافت کند در طراحی یا استخدام دولت الکترونیک آن چه قبل از هر چیز باید مورد برسی قرار گیرد شناسایی وضعیت فعلی و رسیدن به وضعیت مطلوب طراحی نمود در این مقاله مدلی تحت عنوان مدل بلوغ دولت الکترونیک وزارت بازرگانی ایران معرفی شده است که با دید استقرایی ابتدا تمامی سازمان ها و معاونت های تابعه یک وزارتخانه را مورد بررسی قرار داده و سپس از طریق جمع بستن بلوغ دولت الکترونیک در این واحدهای تابعه بلوغ وزارتخانه را استخراج میکند در این مدل واحدهای تابعه بر اساس دو مورد خدمت رسانی الکترونیکی و برنامه ریزی و پشتیبانی الکترونیکی مورد بررسی قرار می گیرند در این مقاله فقط مدل مفهومی تشریح می شود

برای برنامه ریزی استراتژیک فناوری اطلاعات و سیستم های اطلاعاتی چارچوبهای متفاوتی ارائه شده است ، ولی هنوز سازمانها در تدوین استراتژیهای فناوری اطلاعات با مشکلاتی مواجه هستند که نهایتا این مشکلات منجر به شکست برنامه ها می شود . این شکست ها غالبا به این دلیل است که چارچوبهای مختلف برنامه ریزی استراتژیک فناوری اطلاعات ، در شناسایی مشکلات ریشه ای مربوط به سیستم های اطلاعاتی که بندرت مشکلات فنی و تکنولوژی هستند ، دچار ناکارایی هستند که این امر ناشی از توجه نکردن به رابطه بین فناوری اطلاعات با محتوای سازمانی است ...