بررسی میزان آمادگی بیمارستان های دولتی و خصوصی شیراز در مقابله با حوادث غیر مترقبه در سال 1389(مقاله پژوهشی وزارت بهداشت)
مقدمه: کشور ایران کشوری بلاخیز است و می توان آن را یکی از مستعدترین کشورهای جهان برای وقوع بلایا دانست. بیمارستان ها نقش مهمی در حوادث غیرمترقبه ایفا می کنند . هدف از انجام این مطالعه بررسی وضعیت آمادگی بیمارستان های دولتی و خصوصی شیراز در مقابله با حوادث غیر مترقبه بود تا با مقایسه وضعیت فعلی با استانداردها، نقایص موجود شناسایی شود. روش ها:در این مطالعه مقطعی، 15 بیمارستان دولتی و خصوصی شیراز در سال 1389 ارزیابی شد. ابزار گردآوری داده ها چک لیستی بود که10 حیطه و 220 سؤال داشت. داده ها به روش مشاهده و مصاحبه جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: به طور کلی میانگین نسبی آمادگی مقابله با حوادث غیرمترقبه در بیمارستان های مورد مطالعه 3/62٪ بود. از نظر حیطه های مورد بررسی، حیطه های تخلیه و انتقال، ترافیک، ارتباطات و امنیت در سطح متوسط، حیطه های اورژانس، پذیرش، آموزش، پشتیبانی، نیروی انسانی، فرماندهی و مدیریت در سطح خوب قرار گرفتند. نتیجه گیری: بیمارستان های مورد مطالعه در شیراز علی رغم داشتن آمادگی کلی مناسب، در حیطه های تخلیه و انتقال، ترافیک، ارتباطات و امنیت نیاز به بهبود دارند و ضروری است تدابیر مناسبی در این زمینه ها اتخاذ گردد.مقدمه: کشور ایران کشوری بلاخیز است و می توان آن را یکی از مستعدترین کشورهای جهان برای وقوع بلایا دانست. بیمارستان ها نقش مهمی در حوادث غیرمترقبه ایفا می کنند . هدف از انجام این مطالعه بررسی وضعیت آمادگی بیمارستان های دولتی و خصوصی شیراز در مقابله با حوادث غیر مترقبه بود تا با مقایسه وضعیت فعلی با استانداردها، نقایص موجود شناسایی شود. روش ها: در این مطالعه مقطعی، 15 بیمارستان دولتی و خصوصی شیراز در سال 1389 ارزیابی شد. ابزار گردآوری داده ها چک لیستی بود که 10 حیطه و 220 سؤال داشت. داده ها به روش مشاهده و مصاحبه جمع آوری و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: به طور کلی میانگین نسبی آمادگی مقابله با حوادث غیرمترقبه در بیمارستان های مورد مطالعه 3/62٪ بود. از نظر حیطه های مورد بررسی، حیطه های تخلیه و انتقال، ترافیک، ارتباطات و امنیت در سطح متوسط، حیطه های اورژانس، پذیرش، آموزش، پشتیبانی، نیروی انسانی، فرماندهی و مدیریت در سطح خوب قرار گرفتند. نتیجه گیری: بیمارستان های مورد مطالعه در شیراز علی رغم داشتن آمادگی کلی مناسب، در حیطه های تخلیه و انتقال، ترافیک، ارتباطات و امنیت نیاز به بهبود دارند و ضروری است تدابیر مناسبی در این زمینه ها اتخاذ گردد.