عباس اسلامی فارسانی

اندیشمندان حوزه انحرافات اجتماعی از سه منظر زیست شناختی، روان شناختی و جامعه شناختی به ناهنجاری های اجتماعی پرداخته اند. نظریه های زیست شناختی و نظریه های روان شناختی می کوشند بین ناهنجاری های رفتاری و و روانی انسان، رابطه برقرار کند. این دو رویکرد به رفتارو ویژگی های فردی می پردازند. نظریه های جامعه شناختی به نقش و رفتار انسان در سطح سازمان توجه دارد. علاوه بر رویکردها و نظریه ها در باره رفتار ناهنجار افراد، عواملی نیز در بروز ناهنجاری های رفتاری انسان ها دخالت دارد که در سه سطح فردی، اجتماعی و سازمانی به آنها پرداخته شده است. روش تحقیق از این جهت که به دنبال یافتن علل یک رفتار خاص در یک جامعه بزرگ است، روش پیمایشی – تبیینی و ازنظر هدف تحقیق، کاربردی است.  قلمرو تحقیق ازنظر مکانی، مطالعه سازمانی در سطح کشور، ازنظر زمانی زمستان 1395تا تیرماه 1396 و جامعه آماری با 25 پرونده را به صورت تمام شماری، شامل می شود. این تحقیق با استفاده از ابزار پرسشنامه محقق ساخته و با نرم افزار  spssو pls3 smart میان کارکنان ، مورد آزمون قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد، عوامل اجتماعی با 8/52 درصد، عوامل سازمانی با 6/19 درصد و عوامل فردی با 2/ 19 درصد بر رفتار ناهنجارکارکنان تأثیرگذار بودند.

گستردگی و تنوع مأموریت های پلیس، استفاده از مشارکت عمومی را اجتناب ناپذیر کرده است. بسیاری از مأموریت های پلیس نیاز به مشارکت اجتماعی دارد. اکنون، پلیس اقدام به جلب مشارکت اجتماعی کرده و در برخی زمینه ها از آن بهره می گیرد، ولی با محدودیت هایی نیز روبه روست. یکی از این محدودیت ها ناشناخته بودن زمینه های مشارکت برانگیز است. پژوهش هایی که در زمینه مشارکت پلیس انجام شده است عموماً به بررسی عوامل مؤثر بر مشارکت اجتماعی پرداخته اند، ولی زمینه ها و امکانات بالقوه مشارکت اجتماعی، که در راستای مأموریت های پلیس باشند، به خوبی شناخته نشده است. با شناخت سطوح حیات اجتماعی می توان این قلمرو های ناشناخته را معرفی کرد. اگر حیات اجتماعی را مشتمل بر سه سطح ساختار اجتماعی، فرهنگ و کنش فردی بدانیم و هریک از سه سطح را به دقت بررسی کنیم، بسیاری از زمینه های مشارکت برانگیز مشخص خواهند شد. سپس، با توجه به مأموریت های پلیس می توان بین این دو مجموعه اتصالی برقرار کرد و برای گسترش مشارکت اجتماعی متناظر با این مأموریت ها اندیشید. در این مقاله ضمن اشاره به رویکرد« پلیس جامعه محور»، مشارکت اجتماعی با پلیس به عنوان محور این رویکرد بررسی می شود و با مروری بر پژوهش های انجام شده، نکاتی برای تحقق مشارکت اجتماعی در انجام دادن مأمور یت های پلیس پیشنهاد شده است.

درگیری عاطفی- ذهنی کارکنان، پدیده ای تعاملی است که به تلاش دوطرفه از جانب کارکنان و سازمان نیازمند است. وجود آن در کارکنان نیازمند این است که افراد با حضور فیزیکی، عاطفی و شناختی به ایفای نقش کاری خود بپردازند. این پژوهش به بررسی ارتباط بین ابعاد کیفیت زندگی کاری با درگیری عاطفی- ذهنی کارکنان می پردازد. جامعه آماری این پژوهش را 214 نفر از کارکنان کارخانه کاشی نیلو اصفهان تشکیل می دهند. برای سنجش مؤلفه های مربوط به متغیر کیفیت زندگی کاری از پرسشنامه استاندارد والتون (1973) استفاده شده و پرسشنامه درگیری عاطفی- ذهنی مربوط به شرکت مشاوره ای تاورزپرین است. داده های جمع آوری شده به روش معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای spss21 و smart PLS 2.0 مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج یافته ها نشان داد که کیفیت زندگی کاری بر درگیری عاطفی - ذهنی کارکنان اثر مثبت دارد و مقدار آن 0.683 برآورد شد.