تاثیر چهار روش مختلف کشش عضلانی بر انعطاف پذیری گروه عضلات همسترینگ و شاخص های اکستانسیون اکتیو و پاسیو زانو در فوتبالیست های نخبه
حوزه های تخصصی:
انعطاف پذیری یا کشش پذیری بافت های نرمی مثل عضله، تاندون، فاشیا، کپسول مفصلی و پوست که از اطراف مفصل عبور می کنند، برای دستیابی به دامنه کامل حرکتی مفصل طی فعالیت های عملکردی ضروری است. به منظور افزایش انعطاف پذیری، عضلات باید تحت کشش قرارگیرند. این تحقیق به منظور تعیین مؤثرترین روش کشش برای بازگرداندن انعطاف پذیری گروه عضلات همسترینگ در کمترین زمان ممکن در فوتبالیست های حاضر در لیگ برتر کشور طراحی شد و به اجرا درآمد. به این منظور 44 فوتبالیست حاضر در لیگ برتر کشور با دامنه سنی 20 تا 29 سال از راه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. نمونه ها به طور تصادفی در 4 گروه 11 نفره تحت تمرینات کشش استاتیک، کشش با استفاده از تکنیک HR ، کشش متعاقب انقباض ایزومتریک و کشش بر اساس قانون مهار متقابل قرار گرفتند. کشش به مدت 6 هفته، 6 روز در هفته و هر روز 2 دقیقه برای هر آزمودنی به ا جرا درآمد. دامنه حرکتی اکستانسیون اکتیو و پاسیو زانو با گونیامتر و در فواصل یک هفته ای تا پایان تحقیق اندازه گیری شد. سپس از آزمون های آنالیز واریانس یک طرفه و آنالیز واریانس برای داده های تکراری استفاده شد. بر اساس نتایج پژوهش، میانگین دامنه حرکتی اکستانسیون اکتیو زانو در گروه کشش استاتیک از 5/2±1/155 به 4/3±9/170، در گروه HR از 5/4±5/157 به 9/2±9/74، در گروه PIR از5/4±2/155 به 9/2±171 در گروه RI از 5/2±4/156 به 9/3±6/170 افزایش یافت (0001/0P<). میانگین دامنه حرکتی اکستانسیون پاسیو زانو در گروهی که به تمرینات کششی به روش استاتیک پرداختند، از 2/5±9/157 به 9/4±8/173، در گروه HR از 2/3±9/160 به 1/ 4±3/176 ، در گروه PRI از 2/1±9/157 به 2/3 ±9/173 و در گروه RI از 1/5 ±6/157 به 2/4± 5/173 افزایش یافت (0001/0 P<) . میانگین دامنه حرکتی فلکسیون پاسیو ران در گروه کشش استاتیک از 3/4 ±8/64 به 3/6 ±4/77، در گروه HR از 3/3±8/65 به 1/1±5/80 ، در گروه PIR از 9/2±1/67 به 2/5 ±5/79 و در گروه RI از 2/3±8/66 به 6/4±3/78 افزایش یافت (0001/0P<). نتایج تحقیق نشان داد که هیچ یک از روش های تمرینات کششی مورد استفاده نسبت به دیگر روش های کششی، از نظر افزایش و بهبود انعطاف پذیری عضلات همسترینگ در ورزشکاران فوتبالیست مبتلا به کوتاهی عضلات همسترینگ برتری نداشته و تقریباً هر چهار روش تاثیر مشابهی دارند.