مهوش نور بخش

اختلالات بهداشت روانی از قبیل افسردگی و اضطراب بر زندگی میلیون ها نفر ازمردم جهان تاثری گذاشته و با افزایش مرگو میر و هزینه مراقبت های بهداشتی ارتباط دارد اگر چهخ به نظر می رسد روش های درمانی متعددی در درمان این ا ختللات موثر است ولی شواهد نشان می دهد این روش ها کمتر مورد استفاده قرار میگیرد برخی محققان بر این باورند که فعالیت جسمانی وسیله مهمی برای پیشگیری و دمران افسردگی است با توجه به این واقعیت که افسردگی در بین جوانان بویژه دختران جوان در حال افزیش است و داروهای ضد افسردگی برای کاهش این اختلال بسیار مورد استفاده قرار می گیرد این تحقیق با هدف بررسی آثار شش هفته فعالتی جسمانی بر میزان افسردگی دختران دانشجوی دانشگاه شهد چمران اهواز انجام گردید بدین منظور 792 دانشجو که در کلاس های تربیت بدنی 1 و 2 ثبت نام کرده بودند پرسشنامه افسردگی یک را تکمیل کردنحد 75 نفر از دانشجویانی که نمره اکتسابی آنها بین 40- 15 بود به طور تصادفی انتخاب و در گروه تمرینات هوازی شنا وکنترل قرار گرفتند آزمودنی های گروه هوا زی و شنا به مدت شش هفته و هر هفته سه9 جلسه و در هر جلسه به مدت 60 دقیقه در تمرینات شرکت کردند در این تحقیق از آمار توصیفی و آمار استنباطی از قبیل آزمون T آنالیز واریانس یک سویه و آزمون پیگیری توکی استفاده شد به طور کلی نتایج نشان داد پس از انجام تمرینات بین میانگین افسردگی سه گروه تفاوت معنی داری وجود دارد آزمون پیگیری توکی نشان داد که تفاوت موجود بین گروه کنترل با گروه تمرینات هوازی است با استناد به یافته های تحقیق پیشنهاد می شود از فعالیت های جسمانی به عنوان وسیله ای موثر برای کاهش میزان افسردگی دختران دانشجو ستفاده شود

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین فعالیت های جسمانی و برخی عوامل خطر ساز قلبی عروقی مدیران مرد دانشگاه شهید چمران اهواز بود آزمودنی های تحقیق عبارت بود از 89 مدیر و 68 غیر مدیر داوطلب با دامنه سنی 25 - 66 سال آزمودنی ها به دو گروه مدیران و غیر مدیران و مدیران به دو گروه فعال و غیر فعال تقسیم شدند برخی از عوامل خطر ساز قلبی عروقی مانند کلسترول تام (C-T) و لیپو پروتئین های خون (VLDL- CLDL - CHDL-C) تری گلیسرید (TG) عامل خطر ساز (RF( ضربان قلب (HR) فشار خون سیستوکلی و دیاستولی قند خون غیر ناشتا (G) در صد چربی (FAT) و شاخص توده بدن (BMI) اندازیه گیری شد برای مقایسه دو گروه مدیران و غیر مدیران و مدیران فعال و غیر فعال از آمار توصیفی و آزمون T مستقل در سطح 0/05 استفاده شد یافته های تقحیق نشان داد میزان مدیران به طو رمعنی داری بیشتر از گروه غیر مدیران بود و در بقیه موارد بین این دو گروه تفاوتی دیده نشد همچنین بین مقادیر گروه مدیران فعال و غیر فعال تفاوتع معنی داری مشاهده شد و در بقیه موارد تفاوتی ملاحظه نشد نتایج کلی این پژوهش پیشنهاد می کند که مدیران برای کاهش و جلوگیری از آثار عوامل خطر ساز بیماری های قلبی عروقی باید از فعالیت های جسمانی منظم استفاده کنند.