مقایسه میزان نگرانی، اضطراب و درماندگی نسبت به شغل آینده در دانشجویان و تأثیر مهارت های کاریابی بر کاهش آن(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
در این پژوهش میزان اضطراب و درماندگی دانشجویان در سال های مختلف تحصیلی مورد بررسی قرار گرفته است. هدف های این پژوهش عبارتند از: الف) بررسی میزان نگرانی دانشجویان در مراحل مختلف تحصیلی ب) بررسی میزان درماندگی دانشجویان در زمینه انتخاب شغل و دسترسی به آن در سال های مختلف تحصیل ج) بررسی تاثیر آموزش مهارت های کاریابی بر کاهش میزان نگرانی های انتخاب شغل و درماندگی انتخاب شغل است. فرض شده است میزان نگرانی انتخاب شغل در سال های اول تحصیل بیشتر از سال های آخر است و در عوض میزان درماندگی برای انتخاب شغل در سال های آغازین اندک و در سال های آخر بالاتر می باشد، همچنین فرض شد که آموزش مهارت های شغل یابی می تواند میزان نگرانی اندک و در سال های آخر بالاتر می باشد، همچنین فرض شد که آموزش مهارت های شغل یابی می تواند میزان نگرانی انتخاب شغل و میزان درماندگی در اقدام عملی برای انتخاب شغل را بکاهد. این پژوهش در دو مرحله انجام شده است در ابتدا یک نمونه 492 نفری از بین دانشجویان انتخاب گردید و دو پرسشنامه محقق ساخته در اختیار آنان قرار داده شد. در قسمت دوم پژوهش دو گروه 50 نفری از کسانی که در هر دو مقیاس بالاترین نمره را آورده بودند انتخاب شدند و هر کدام به یک گروه کنترل و آزمایش تقسیم گردیدند. گروه های کنترل هر کدام طی سه هفته تحت آموزش مهارت های کاریابی و جستجوی شغل قرار گرفتند. نتایج مرحله اول پژوهش نشان داد که میزان نگرانی انتخاب شغل در سال های آغازین بالا و در سال های پایانی تحصیل کاهش می یابد و در عوض میزان درماندگی در سال های آغازین تحصیل اندک و در پایان افزایش یافته است. به علاوه نتایج مرحله دوم نشان داد آموزش مهارت های کاریابی و جستجوی شغل می تواند میزان نگرانی در مورد انتخاب شغل و درماندگی در انتخاب شغل را کاهش دهد. یافته های پژوهش نشان می دهد برای کمک به دانشجویان ارایه خدمات مشاوره شغلی با هدف آموزش مهارت های جستجوی شغل ضروری می باشد.