از آنجا که بیش از 60 درصد اراضی دیم کشور به کشت گندم دیم اختصاص یافته است، توجه به استفاده ی بهینه منابع تولید در کشت این محصول دارای اهمیت زیادی میباشد. این مطالعه به بررسی تغییرات بهرهوری عوامل تولید گندم دیم و میزان اثرگذاری عوامل تشکیلدهنده بهرهوری در استانهای مهم تولیدکننده این محصول در سالهای زراعی 79-1378 تا 84-1383، با استفاده از روش ناپارامتری تحلیل پوششی دادهها و شاخص مالمکوئیست میپردازد. در این مقاله بهرهوری عوامل تولید با درنظر گرفتن عملکرد تولید10 استان کشور در دوره 6 ساله بررسی میشود. نتایج نشان میدهد که استانهای مازندران، کردستان، فارس، سمنان و آذربایجانشرقی، از رشد بهرهوری مناسبی برخوردار بوده و در استانهای مازندران، گلستان، فارس، مرکزی و سمنان، تغییرات بهرهوری با تغییرات کارآیی همبستگی معنیداری داشته است و در استانهای گلستان، آذربایجانغربی، اصفهان، خراسان و مرکزی همبستگی معنیداری بین تغییرات بهرهوری و فناوری مشاهده شده است. در میانگین استانهای مورد بررسی نیز، همبستگی معنیداری بین تغییرات بهرهوری و فناوری برقرار بوده و بین تغییرات بهرهوری و تغییرات کارآیی همبستگی معنیداری مشاهده نگردید. در پایان پیشنهادهایی به منظور سیاست گذاری مناسبتر ارائه شده است.
