The Resistance Axis and the Islamic Republic of Iran's Regional Policy: Challenges and Opportunities (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
With the victory of the 1979 Islamic Revolution in Iran, revolutionary socio-political movements emerged throughout the region that facilitated the formation of resistance groups against imperialism. The purpose of this research is to understand the process of the formation and evolution of resistance groups in the Islamic Republic of Iran’s regional policy. The main question of the study is “what is the place of resistance groups in the Islamic Republic of Iran’s regional political strategy?”. The hypothesis of the study is: “the Islamic Republic of Iran plays a stabilizing role in the region through collaboration with resistance groups against imperialism and intervention, a reality that serves the national interests of the region’s Islamic countries”. Based on the findings of the study, sponsoring the regional resistance groups provides stability and fosters the resistance discourse against US and Israel intervention, leading to the stabilizing of security for both Iran and other countries of the region. The method of the study is descriptive-analytical and the theoretical framework is neo-classical realism.محور مقاومت و راهبرد منطقه ای جمهوری اسلامی ایران: فرصت ها و چالش ها
با پیروزی انقلاب اسلامی ایران در سال 1979، جنبش های سیاسی-اجتماعی انقلابی در سراسر منطقه ظهور کرد که تشکیل گروه های مقاومت علیه امپریالیسم را تسهیل کرد. هدف این پژوهش شناخت روند شکل گیری و تحول گروه های مقاومت در سیاست منطقه ای جمهوری اسلامی ایران است. سوال اصلی پژوهش این است که «جایگاه گروه های مقاومت در استراتژی سیاسی منطقه ای جمهوری اسلامی ایران چیست؟» فرضیه پژوهش از این قرار است: «جمهوری اسلامی ایران با همکاری گروه های مقاومت در برابر امپریالیسم و مداخله، نقشی ثبات بخش در منطقه ایفا می کند، واقعیتی که در خدمت منافع ملی کشورهای اسلامی منطقه است». بر اساس یافته های پژوهش، حمایت از گروه های مقاومت منطقه ای موجب ثبات و تقویت گفتمان مقاومت در برابر مداخله آمریکا و اسرائیل می شود که منجر به تثبیت امنیت هم برای ایران و هم برای سایر کشورهای منطقه می شود. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و چارچوب نظری آن رئالیسم نئوکلاسیک است.