امکان سنجی استقرار مدل امنیتی هژمونی گرایی در منطقه غرب آسیا در دوران پساآمریکا؛ موانع و چالش های موجود (2024- 2001) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی امکان استقرار مدل امنیتی هژمونی گرایی در منطقه غرب آسیا بعد از حمله امریکا به افغانستان و عراق و همچنین بعد از تحولات بیداری اسلامی موسوم به بهار عربی غرب آسیا است. بدین منظور در ابتدا الزامات مدل امنیتی هژمونی گرایی مطرح گردیده است. مواردی مانند پویایی داخلی، تمایل به ایفای نقش هژمونی، ظرفیت و توانایی رهبری منطقه ای، نفوذ بالای منطقه ای، توانایی مقابله با ائتلاف سایر کشورهای منطقه، پذیرش توسط سایر کشورهای منطقه و توانایی بالقوه رسیدن به قدرت جهانی از مهم ترین الزاماتی است که کشورهای منطقه ای برای رسیدن به مرحله هژمونیک باید آن را محقق سازند. برای سنجش این الزامات در قبال کشورهای قدرتمند غرب آسیا مانند جمهوری اسلامی ایران، عربستان سعودی و ترکیه، این پرسش طرح شده است: با توجه به الزامات امنیتی الگوی هژمونی گرایی، آیا در دوران پساآمریکا در منطقه غرب آسیا امکان استقرار این الگو وجود دارد؟ با توجه به الزامات امنیتی الگوی هژمونی گرایی، فرضیه این است که کشورهای قدرتمند غرب آسیا اغلب این الزامات، بویژه توانایی مقابله با ائتلاف کشورهای منطقه، پذیرش توسط سایر اعضا و امکان بالقوه رسیدن به قدرت جهانی را دارا نیستند. نتایجی که با روش اسنادی و رویکرد توصیفی-تحلیلی دست آمده حاکی از آن است که اگرچه کشورهای ایران، عربستان و ترکیه نفوذ منطقه ای بالایی دارند، ولی این نفوذ با مخالفت و رقابت سایر قدرت ها مواجه شده و بنابراین از جانب سایر کشورها قابل پذیرش نیست. هم چنین در صورت بروز جنگ، یک کشور به تنهایی توانایی مقابله با ائتلافی از کشورها را ندارد، بعلاوه اینکه این کشورها قابلیت تبدیل شدن به قدرت جهانی را نیز دارا نیستند. بنابراین الگوی هژمونی گرایی قابلیت اجرایی اندکی در غرب آسیا دارد.Feasibility of establishing the hegemonic security model in the West Asian region in the post-American era; Existing obstacles and challenges (2001-2024)
The purpose of the current research is to investigate the possibility of establishing a hegemonic security model in the West Asia Region after the US attack on Afghanistan and Iraq and also after the developments of the Islamic awakening known as the Arab Spring in the Middle East. For this, the requirements of the security model of hegemony have been raised at the beginning. Things like internal dynamism, the desire to play a hegemonic role, regional leadership capacity and ability, high regional influence, the ability to deal with the coalition of other countries in the region, acceptance by other countries in the region and the potential ability to reach global power are among the most important requirements that regional countries must fulfill in order to reach the hegemonic stage. In order to measure these requirements for the powerful countries of the Middle East such as the Islamic Republic of Iran, Saudi Arabia, and Turkey, this question has been raised Considering the security requirements of the hegemonic model, is it possible to establish this model in the West Asian region in the post-American era? According to the security requirements of the hegemonic model, the hypothesis is that the powerful countries of the Middle East do not have often these requirements, especially the ability to deal with the coalition of regional countries, acceptance by other members and the potential possibility of reaching global power. This article, using a descriptive-explanatory method, has investigated the hegemonic security model and its compliance with the conditions and status of the countries of the Middle East region. The results obtained by documentary method and descriptive-analytical approach indicate that although the countries of Iran, Saudi Arabia and Turkey have a high regional influence, this influence has faced the opposition and competition of other powers and therefore cannot be accepted by other countries. Also, in the event of a war, a single country does not have the ability to face a coalition of countries, besides these countries do not have the ability to become a world power. Therefore, the model of hegemony has little practicality in the West Asia.
تبلیغات
