زیرساخت های تفسیری ادبی سبک زیبایی شناسی سید قطب در تفسیر قرآن کریم
آرشیو
چکیده
سید قطب به عنوان ادیب معاصر و مفسّر قرآن کریم با نگاه متفاوتی به تفسیر ادبی قرآن کریم روی آورده و به ابعاد جدیدی از زیبایی های بیانی این کتاب ارزشمند پرداخته است. اما با توجه به تفکرات اسلام شناسانه سیدقطب و شهرت افکار اصلاحی او در مصر، نظرات تفسیری و ادبی او مورد غفلت واقع شده است. از این رو ضرورت داشت تحقیقی جامع در مورد نوع نگاه زیبایی شناسی او به قرآن کریم با تکیه برگرایش های تفسیری و ادبی ایشان که زیربنای نگاه متفاوت اوست، صورت بگیرد. براین اساس تحقیق پیش رو با روش تحلیلی به این نتیجه می رسد که گرایش های تفسیری ایشان در قالب تفسیری ادبی و اجتماعی قرار گرفته که البته در بعد ادبی، ایشان به عنوان محور کار ادبی خود به شکل هنری و زیبایی شناسی به تحلیل قرآن کریم می پردازد. اصول کلی او در این زمینه نگاه کلی و فراگیر، عملی و کاربردی و بدون دخالت پیش فرض های عقلی و علمی در فهم قرآن کریم، اهتمام به زیبایی شناسی قرآن کریم برای اهداف تربیتی، تفکیک کاربرد سوره های مکی و مدنی و عدم تمرکز بر آیات الاحکام است. البته این گرایش ها مبتنی بر اصول ادبی ایشان است که تحت عنوان جامع نگری به عناصر ادبی، نگاه به القاء تجربه ی عاطفی به عنوان قوام کار ادبی، عدم کفایت دلالت معنویه ی الفاظ در اجرای ادبی، تأثیرگذاری متن ادبی بر محیط و اتخاذ منهجی تلفیقی از هنر، تاریخ و روان شناسی در ارزیابی ادبی است.The Literary Interpretive Foundations of Seyyed Qutb's Aesthetic Stylistics in the Interpretation of the Holy Qur'an
Seyyed Qutb, a contemporary writer and interpreter of the Noble Qur'an, has approached the literary interpretation of the Qur'an with a unique perspective and has explored new dimensions of stylistic beauties of this invaluable book. However, due to his Islamic scholarly thoughts and his reputation for reformist ideas in Egypt, Seyyed Qutb’s interpretive and literary opinions have been largely overlooked. Therefore, there is a need for comprehensive research on his aesthetic approach to the Holy Qur'an, based on his interpretive and literary inclinations that form the foundation of his distinct perspective. This research, conducted through an analytical method, concludes that Seyyed Qutb’s interpretive inclinations are presented in a literary and social interpretive framework, where he engages in the artistic and aesthetic analysis of the Qur'an as the central focus of his literary work. His general principles in this regard include a holistic and comprehensive view, practical and applicable approaches without imposing rational and scientific presuppositions on understanding the Qur'an, emphasis on the aesthetic dimension of the Qur'an for educational purposes, differentiation between the application of Meccan and Medinan Surahs, and a focus away from Al-Ahkam (legal) verses. These inclinations are based on his literary principles, which encompass elements of literary analysis, the importance of evoking emotional experiences as the essence of literary work, the inadequacy of purely semantic interpretations in literary execution, the influence of literary text on the environment, and the adoption of an integrative approach that combines art, history, and psychology in literary evaluation.
تبلیغات
