عقل و مدیریت ساحت های درونی انسان از نظر اپیکتتوس (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اپیکتتوس در انسان شناسی خود به دو ساحت یا سپهر قائل است: سپهرِ برون و سپهرِ درون. ساحت یا سپهر برون را زئوس سامان داده است و انسان در این سپهر آزادی و مسئولیت ندارد. سپهر درون تحت کنترل و مسئولیت انسان است و سه ساحت را دربر می گیرد: داوری های عقلانی یا باورها، احساسات و عواطف، و خواسته ها و اجتناب ها. به نظر اپیکتتوس، درمیان ساحت های درونی از همه مهم تر داوری های عقلانی است و ساحت های دیگر را معین می کند . او برای اثباتِ اینکه داوری های عقلانی علت احساسات و عواطف و خواسته ها هستند مثال ها و گفتگوهای بسیاری می آورد. بنابراین احساسات و عواطف و همچنین خواسته ها نتیجه کارکرد عقل است. اگر کارکرد عقل درست باشد نتیجه آن احساسات خوب و خواسته های منطقی است و اگر کارکرد عقل ناقص باشد عواطف منفی و خواسته های نامعقول به دنبال دارد. رواقیان، برخلاف افلاطون و ارسطو، به عناصر غیرشناختی در ذهن انسان قائل نیستند و ذهن انسان را یکپارچه عقلانی می دانند. آنها همه احساسات و عواطف را به باورهای عقلانی ارجاع می دهند. اپیکتتوس نیز ذهن انسان را عقلانی قلمداد می کند.Wisdom and the management of inner realms
Epictetus divides the affairs of the world into two categories: the external world, which was organized by Zeus, and human being has no freedom or responsibility in this area. The inner world: which is completely under the control of human responsibility. Epictetus considers the inner world in three areas: rational judgments or beliefs, feelings and emotions, desires and avoidances. According to Epictetus, rational judgments are the most important of the inner realms and determine the other realms. Epictetus gives many examples and conversations to prove that rational judgments are the cause of feelings and emotions and desires. Therefore, feelings and emotions as well as desires are the result of the functioning of the reason. If the function of the reason is correct, it results in good feelings and logical desires, and if the function of the reason is imperfect, it leads to negative emotions and unreasonable desires.The Stoics, unlike Plato and Aristotle, do not believe in non-cognitive elements in the human mind and consider the human mind as a rational whole. They refer all feelings and emotions to rational beliefs. 'Epictetus also considers the human mind to be rational.
تبلیغات
