بررسی اثربخشی آموزش هوش اجتماعی سایبری بر ارتباطات مجازی دانش آموزان در شبکه های اجتماعی: یک مطالعه نیمه تجربی
آرشیو
چکیده
گسترش روزافزون اقبال به فضای مجازی و الزامات آموزشی در شرایط زیست بوم جدید پدیده آمده در عصرکرونا و پس از آن، ارتباطات مجازی دانش آموزان را بیش از گذشته در شبکه های اجتماعی توسعه داده است. مطالعه حاضر از نوع پژوهش های نیمه تجربی به شکل پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است و میزان اثربخشی آموزش هوش اجتماعی سایبری بر ارتباطات مجازی دانش آموزان در شبکه های اجتماعی را مورد بررسی قرار داده است. جامعه آماری تحقیق، دانش آموزان در درس تفکّر و سوادرسانه ای یکی ازدبیرستان های پسرانه شهرکرمانشاه درسال تحصیلی 1401-1400 می باشد. حجم نمونه 60 نفراست که به شیوه تصادفی ساده دو کلاس انتخاب و در دو گروه کنترل (30نفر) و آزمایش (30نفر) قرارگرفتند. داده های نوع ارتباطات مجازی به وسیله پرسشنامه محقق ساخته که پیش تر روایی و پایایی آن محاسبه شده ، جمع آوری گردید. داده ها در دو بخش توصیفی و استباطی بررسی و برای تحلیل یافته ها از آزمون تحلیل کواریانس (ANCOVA) و نرم افزار 28SPSS استفاده شد. براساس نتایج، آموزش هوش اجتماعی سایبری (با کنترل اثر پیش آزمون به عنوان عامل همپراش روی پس آزمون) بر افزایش ارتباطات بهنجار و مثبت با ضریب اتای 49/0 و کاهش ارتباطات نابهنجار و مضر با ضریب اتای 52/0، تأثیر معناداری داشته است. بنابراین فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر اینکه «آموزش هوش اجتماعی سایبری بر ارتباطات مجازی دانش آموزان تأثیر دارد»، تأیید می شود.Evaluation of the effectiveness of cyber social intelligence training on students' virtual communication in social networks: a quasi-experimental study
The growing popularity of cyberspace and educational requirements in the new ecological environment of the Corona has further enhanced students' virtual communication on social media. The present study is a quasi-experimental research in the form of pre-test-post-test with a control group and examines the effectiveness of cyber social intelligence training on students' virtual communication in social networks. The statistical population of the study is students in the course of thinking and media literacy of one of the boys' high schools in Kermanshah in the academic year 1401-1400. Experiments (30 people) were performed. Virtual communication type data were collected by a researcher-made questionnaire whose validity and reliability had been calculated before. ) And SPSS 28 software were used. Based on the results of cyber social intelligence training (by controlling the effect of pre-test as a scattering factor on post-test) had a significant effect on increasing normal and positive communication with a coefficient of 0.49 and reducing abnormal and harmful communication with a coefficient of 0.52. Therefore, the main hypothesis of the research that "teaching cyber social intelligence has an effect on students' virtual communication" is confirmed.
تبلیغات
