مدل تحلیلی کرنولوژیک دگردیسی طراحی شهری در ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این پژوهش با هدف ارائه مدل تحلیلی - کرنولوژیک از دگردیسی طراحی شهری معاصر در ایران، یعنی از زمان نفوذ گسترده تفکر و ادبیات طراحی شهری غربی به ایران به بعد (حدود دهه 1310 ه.ش.، همزمان با تصویب مجدد قانون بلدیه) شکل گرفته است. با این هدف، این مطالعه با روش فرا تحلیل و تحلیل محتوا به بررسی آثار نظری متقدم و متاخر طراحی شهری در 50 سال ادبیات رشته پرداخته است و ، 8 قلمرو: هدف، مقیاس، تخصص پایه، گستره مداخله، فرایند، روش، محصول و حوزه تصمیم سازی را به عنوان پرتاکید ترین مباحث مورد تردید (چالشی) از لحاظ کمی و کیفی در ادبیات طراحی شهری تشخیص می دهد. سپس با روش تحلیل محتوا، شاخص های مذکور را در 3 قلمرو قوانین و مقررات، پروژه های طراحی شهری و مرتبط با آن و آراء خبرگان، در ایران، تحلیل کرده و به این نتیجه می رسد که طراحی شهری کنونی ایران از بعد معرفت شناختی، هدفی: بصری- عملکردی، مقیاسی: خرد و منطقه ای، تخصص پایه ای: معماری- برنامه ریزی، گستره نفوذ: عدم مداخله تا مداخله در ساختارهای اصلی و از بعد روش شناختی، فرایندی: خردگرا تا بازخوردی- راهبردی، روشی: فرد گرا، محصولی: قطعی، و حوزه تصمیم سازی آن، بخش دولتی می باشد. بنابراین فاصله ای آشکار با ادبیات معاصر طراحی شهری، در آن تشخیص داده می شود.An analytical-chronological model of the transformation of urban design in Iran
This research has been written with the aim of presenting an analytical-chronological model of the transformation of contemporary urban design in Iran, since the widespread influence of western urban design thinking and literature in Iran (Around the 1310s, at the same time as the municipal law was re-approved). With this aim, this study has investigated the advanced and late theoretical works of urban design in 50 years of literature using meta-analysis and content analysis. 8 territories are identified as the most pressing issues of doubt (challenge) in terms of quantity and quality in urban design literature. Objective, scale, basic expertise, scope of intervention, process, method, product and area of decision making. Then, with the method of content analysis, these indicators have been analyzed in 3 areas of laws and regulations, urban design projects and experts' opinions in Iran, and it comes to the conclusion that the current urban design of Iran has the following characteristics from the epistemological dimension: Purpose: visual-functional, scale: small and regional, basic expertise: architecture-planning, scope of influence: non-intervention to intervention in the main structures, and from the methodological aspect, it includes the following features: process: rationalistic to feedback-strategic, method: individual-oriented, product: definite, and its decision-making area is the public sector. Therefore, an obvious gap with the contemporary urban design literature is recognized in it.
تبلیغات
