ضرورت حرکت در جهت حبس زدایی، با نگرش به نهادهای تأسیسی در قانون مجازات اسلامی (1392) و موانع پیش روی آنها
آرشیو
چکیده
با توجه به اینکه مجازات حبس، در رسیدن به اهداف مورد انتظار آن، از جمله اصلاح و بازپروری زندانیان، تقریباً ناکارآمد بوده و باعنایت به اینکه محیط زندان، محیطی جرم زا است و همچنین با توجه به مشکلات اقتصادی و اجتماعی که ممکن است اعمال این مجازات برای جامعه به وجود بیاورد، مطالعه و پیش بینی مجازات های جامعه مدار جایگزین برای آن، لازم و ضروری به نظر می رسد؛ از جمله این مجازات ها می توان به دوره مراقبت، جریمه روزانه، کارهای عام المنفعه، محرومیت از حقوق اجتماعی، تعلیق ساده و آزمایشی، بازگشت آخر هفته به زندان، حبس در منزل، سیستم نیمه آزادی و راهکارهایی از این قبیل اشاره کرد. بر همین اساس، سیاست کیفری ایران نیز بدین سمت (حبس زدایی) گرایش پیدا کرده و در این راستا در حرکت است؛ به همین علّت در قوانین موضوعه اخیر، به خصوص قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، راهکارها و نهادهایی در جهت کاهش جمعیت کیفری پیش بینی شده است؛ امّا در عمل آنچنان که انتظار می رود اجرای این سیاست ها با موفقیت همراه نبوده است. در این تحقیق ابتدا به دلایل و ضرورت های حرکت در جهت مجازات های جایگزین حبس و موانع پیش رو، از جمله فراهم نبودن زیرساخت های لازم و لزوم اقدام هماهنگ مجموعه نهادهای عمومی و ... اشاره خواهیم نمود و در پایان پس از نتیجه گیری، پیشنهادهایی را ارائه خواهیم داد.The need to move towards removing imprisonment, with a view to institutions established in the New Penal Code (2013) and the
Since imprisonment sentence was ineffective to achieve its expected goals, including the reform and rehabilitation of prisoners, and because of economic and social problems that may make difficult the serving of the punishment, it is necessary to study and specify community-oriented punishments as alternative to imprisonment punishment. Among these alternative punishments, one may refer to supervised period, daily fine, community work, deprivation of civil rights, basic suspension and the pilot returned to prison last week, home detention, semi-liberty, etc. Accordingly, the Iranian criminal policy in New Penal Code (2013) has adoped this approach. That is why the statutes, in particular New Penal Code (2013), has provided for guidelines and institutions for decrasing criminal population. These policies were not successful in practice. This study, firstly, deals with the reasons and nessecities of moving towards the alternative punishments for imprisonment and obstacles, including the lack of required infrastructures and necessity of taking coordinated measures of public institutions and then it will be ended by concluding remarks and relevant suggestions.