چکیده

امروزه ثابت شده که اگر کشورها بتوانند سیاستهای صحیحی را در راستای مزایای تجارت بینالملل بکار گیرند، آنگاه میتوانند از بحرانهای مرتبط در حوزه تجارت همچون بحران تراز پرداختها نیز جلوگیری کنند. این مقاله با ارائه یک بازی ایستا بین بازیکنان، به مدلسازی رفتار بین انحصارگران و کشورها با توجه به استراتژیهای ممکن برای هر کدام از بازیکنان پرداخته است. در این راستا ابتدا حالتی در نظر گرفته شده است که دو کشور نسبت به هم بیتفاوت باشند. سپس در حالت دوم، دو کشور در نظر گرفته شده است که با هم رقیب (دشمن) هستند و در حالت سوم سه کشور فرض شده است که یکی از آنها رقیب و دیگری بیتفاوت است. نتایج نشان داد که در هر سه حالت استراتژی غالب برای انحصارگر عرضه محصولات در داخل است ولی برای دولت در حالت اول استراتژی تعرفه واردات صفر (حمایت از مصرفکننده) غالب است. در حالت دوم که در آن کشور رقیب نیز وجود دارد برای دولت استراتژی غالب وجود ندارد و تعادل در جایی اتفاق میافتد که دولت تعرفه بالا (حمایت از انحصارگر) وضع مینماید. در حالت سوم نیز برای دولت استراتژی تعرفه واردات بالا (حمایت از انحصارگر) غالب است. به طور خلاصه اگر واردات از کشورهای غیر رقیب اتفاق بیفتد دولت از مصرفکنندگان حمایت کرده و در صورت واردات از سایر کشورها دولت از انحصارگر حمایت مینماید. نهایتا و به طور خلاصه اگر واردات از کشورهای غیر رقیب اتفاق بیفتد دولت از مصرفکنندگان حمایت کرده و در صورت واردات از سایر کشورها دولت از انحصارگر حمایت مینماید.

Support monopolist or consumer? (Application of Game Theory with the Presence of the Government)

Today, it has been established that if countries can employ proper policies in line with the benefits of international trade, they can then prevent related crises in the field of trade, such as payment balance crises. This article models the behavior of monopolists and countries based on possible strategies for each player by presenting a static game between the players. Initially, a scenario is considered in which two countries are indifferent to each other. Then, in the second scenario, two countries are considered to be rivals (enemies), and in the third scenario, three countries are assumed, with one being a rival and the other being indifferent. The results show that in all three scenarios, the dominant strategy for the monopolist is to supply products domestically. However, for the government in the first scenario, the dominant strategy is a zero import tariff (consumer support). In the second scenario, where there is also a rival country, there is no dominant strategy for the government, and equilibrium occurs where the government imposes high tariffs (supporting the monopolist). In the third scenario, the dominant strategy for the government is to impose high import tariffs (supporting the monopolist). In summary, if imports occur from non-rival countries, the government supports consumers, and in the case of imports from other countries, the government supports the monopolist. In short, if the imports are from non-competing countries, the government supports the consumers, and in case of imports from other countries, the government supports the monopolist.

تبلیغات