کران بندی اصطلاح روایت جمعی: مطالعه نقش عامل روایی در انگاشت های اشتراکی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
با وجود اقبال جهانی به شیوه روایت جمعی که پس از پدیده چرخش روایی سیری پرشتاب یافته است، این گونه روایت در ایران به لحاظ تبیین نظری چندان مورد توجه قرار نگرفته است. خصوصاً در حوزه ادبیات علی رغم تعدّد نمونه های داستانی، مطالعات منسجم در حوزه این شکل روایی انگشت شمارند. این پژوهش بر اساس روش پساسنَت گرایانه در روایت شناسی قصد دارد با رویکردی التقاطی در وهله نخست، با بهره گیری از دیدگاه فلسفه ذهن و عمل، چیستی و حدود این شیوه را بازنمایاند و پس از آن تلاش می کند ضمن نشان دادن اَشکال متفاوت این شیوه روایی، ملاک هایی برای فاصله گذاری میان گونه های روایت معرّفی کند. نتیجه حاصل شده این است که تفاوت اوّلیه شکل های روایت جمعی در گرو کانون روایتگری است؛ کانون روایتگری می تواند خط فارق انواع روایت هایی که جمعی خوانده می شوند در مقابل روایت های دارای عامل روایت جمعی (به صورت مشخّص، ما-روایت ها) باشد. در نگاهِ ثانویه، گونه هایی که این پژوهش بر آن متمرکز هستند یعنی ما-روایت ها بر اساس دیدگاه روایی از یک دیگر متمایز می شوند. دیدگاه روایی معیّن کننده حدود دسترسی/عدم دسترسی به ذهن شخصیّت ها است و در نتیجه سطح وحدت صداهای تشکیل دهنده در روایت ما را تعیین می کند. در نهایت سعی شده است با طبقه بندی پیشنهادی برای سطوح مختلف ما-روایت بر اساس میزان برجسته سازی شخصیّت های تشکیل دهنده ما-راوی، افق روشنی از بافتار روایت جمعی با عامل روایی ضمیر اوّل شخص جمع نشان داده شود.Demarcation the Term Collective Narrative: Investigating the Role of Narrative Agent in the Shared Concepts
Despite the global popularity of collective narrative mode, which has gained momentum after the phenomenon of narrative turn, this type of narrative has not received much attention in Iran in terms of theoretical exposition. Especially in the field of literature, despite the abundance of narrative examples, there are only a few cohesive studies on this narrative form. This research, based on a poststructuralist approach in narrative studies, aims to initially define the nature and boundaries of this mode through a cognitive perspective, utilizing the philosophy of mind and action. Furthermore, it seeks to demonstrate the different manifestations of this narrative mode and introduce criteria for distinguishing between narrative genres. The main finding is that the primary difference in collective narrative forms lies in the narrative focal point; the narrative focal point can be the distinguishing factor between narratives that are read collectively versus narratives that have a collective narrative agent (explicitly referred to as "we-narratives"). In a secondary perspective, the focus of this research, namely "we-narratives," is differentiated based on a narrative perspective. The narrative perspective determines the boundaries of access to/privacy of characters' minds and consequently determines the level of unity among the narrative voices in our narrative. Finally, an attempt has been made to provide a proposed classification for different levels of "we-narratives" based on the degree of foregrounding of the constitutive characters of the "we-narrator," in order to shed light on the distinctive structure of collective narrative with a first-person plural narrative agent.
تبلیغات
