مدل یابی ساختاری ارتباط میان سوءرفتار مربیان با رابطه مربی- ورزشکار و ادراک ورزشکاران از اثربخشی مربیگری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تجربه بازیکنان بسکتبال بانوان ایران از سوءرفتار در رابطه مربی- ورزشکار و تاثیر آن بر ادراک ورزشکاران از اثربخشی مربیگری است. این مطالعه به روش توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل تمام ورزشکاران زن تیم های شرکت کننده در مسابقات لیگ دسته یک و سوپرلیگ بسکتبال با تعداد ۲۳۰ نفر از ۲۱ تیم (۱۱ تیم در لیگ برتر و ۱۰ تیم در لیگ دسته ۱) بود و نمونه گیری به شیوه در دسترس و تمام شمار انجام شد. به منظور بررسی و مطالعه اهداف پژوهش، از سه پرسشنامه- «پرسشنامه سوءرفتار» بلوری زاده (۲۰۱۳) با ۱۶ گویه (۸۸/۰ =α)، «پرسشنامه رابطه مربی- ورزشکار» جووت و تومانیس (۲۰۰۴) با ۱۱ گویه (۸۸/۰ α=) و «مقیاس ادراک اثربخشی مربیگری» کاواسانو و همکاران (۲۰۰۸) با ۲۴ گویه (۹۲/۰ =α)- و در تجزیه و تحلیل داده ها از مدل معادلات ساختاری (SEM) استفاده گردید. نتایج معادلات ساختاری نشان داد که سوءرفتار مربیان اثرات منفی بر ابعاد ساختاری رابطه مربی- ورزشکار و ادراک ورزشکاران از اثربخشی مربیگری می گذارد (۵۹/۰-= β) و (۴۹۲/۰-= β). بااین حال، تاثیر متقابل دو مؤلفه رابطه مربی- ورزشکار و ادراک ورزشکاران از اثربخشی مربیگری بر سوءرفتار مربیان تایید نگردید. همچنین نتایج نشان داد که متغیرهای رابطه مربی- ورزشکار بر روی ادراک ورزشکار از اثربخشی مربیگری (۷۸/۰= β) تاثیر مثبت دارد. این مطالعه بینشی را برای مربیان در مورد حفاظت از ورزشکاران در مقابل سوءرفتار فراهم می آورد که بتوانند ارتباط خود را با ورزشکاران بهبود بخشند و ورزشکاران نیز درک مثبتی از اثربخشی مربیگری داشته باشند.Structural Equation Modeling of the Relation between Coaches’ Abuse with Coach-Athlete Relationship and the Perceived Coaching Effectiveness
The study is to explore the experience of Iran’s elite female basketball players of abuse in their coach-athlete relationship and its effect on the players’ perceived coaching effectiveness.
The sampling method was headcount. All the 230 Iran’s female basketball players from Division I and Super League teams (a total of 21 teams, 11 of which from the Super League and 10 teams from Division) participated in the research. The data was gleaned from three sources: “Coaches’ Abuse Scale” (CAS) by Boloorizadeh (2013) with 16 items (α=0/88), “Coach-Athlete Relationship Questionnaire” (CART-Q) by Jowett and Ntoumanis with 11 items (α=0/88), and the “Perceived Coaching Effectiveness Scale” by Kavassanu et al. (2008) with 24 items (α=0/92). Descriptive analyses were used to summarize the data. To investigate the research question, the variables were entered in the structural equation modeling and tested using Lisrel 8/5.
The results of SEM revealed that abusive behavior occurs in a coach-athlete relationship and the effect is direct and negative (β=-59). So, its effect is on the perceived coaching effectiveness (β=-492). It also uncovered that the variables of the coach- athlete relationship have a positive effect on the athletes’ perception of coaching effectiveness ((β=0/78).
It can be inferred that if the coaches need a positive relationship with their athletes and require them to have a positive perception of their coaching effectiveness, they should be aware of their own behavioral tendencies and consequences.
تبلیغات
