تحلیل ساختاری پیشران های مؤثر بر آسیب های اجتماعی ناشی از شیوع بیماری های واگیردار در کلان شهرهای ایران (مورد مطالعه: کلان شهر اهواز)
آرشیو
چکیده
طی دو قرن گذشته شهرها به سرعت در سراسر جهان تکثیر و گسترش یافته اند. شهرها منبع خلاقیت و فناوری و هم موتورهایی برای توسعه اقتصادی هستند. بااین حال، آن ها همچنین منبع فقر، نابرابری و خطرات بهداشتی محیط زیستی هستند. رشد سریع و برنامه ریزی نشده شهری اغلب با فقر، تخریب محیط زیست و تقاضای خدمات شهری همراه است که از ظرفیت خدمات دهی بالاتر می رود. این شرایط، سلامت انسان را در معرض خطر قرار می دهد. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث روش پیمایشی در سطح اکتشافی و مبتنی بر رویکرد آینده پژوهی صورت گرفته است. در این مطالعه ما به دنبال آنیم با رویکرد آینده پژوهی به شناسایی عوامل مؤثر کلیدی محیط های شهری ایران هنگام مواجهه با بیماری های واگیردار و کووید-19 بپردازیم. مولفه های کلیدی با روش دلفی مشخص و سپس این عوامل بر اساس میزان اهمیت و عدم قطعیت، اولویت بندی و حیاتی ترین عوامل مشخص شده است. در این روند، تعداد 33 متغیر کلی شناسایی شدند. نتایج حاکی از آن است که متغیرهای فقر، تورم، حاشیه نشینی، کمبود درآمد، نابرابری اجتماعی، نابرابری درآمدی، امنیت، مهاجرت، اشتغال، بیکاری در کلان شهر اهواز به عنوان مهم ترین متغیرهای مؤثر آسیب های اجتماعی بر شیوع بیماری های واگیردار و کرونا شناسایی شدند. در نهایت پیشنهادهایی برای بهبود وضعیت آسیب های اجتماعی ناشی از بیماری های واگیردار ارائه شده که یکی از مهم ترین این پیشنهادها کمک مسئولین شهری برای جذب و توزیع امکانات بهداشتی و درمانی بخصوص در مناطق محروم و توزیع عادلانه امکانات در سطح این کلان شهر می باشد.Structural analysis of drivers affecting social damage caused by the spread of infectious diseases in Iranian metropolises (Case study: Ahvaz metropolis)
Over the past two centuries, cities have grown rapidly around the world. Cities are a source of creativity and technology and are the engines for economic growth. However, they are also a source of poverty, inequality and environmental health risks. The urban population has long been a place for the production and spread of infectious diseases. Also, rapid and often unplanned urban growth is often associated with poverty, environmental degradation, and population demand that exceed service capacity. These conditions endanger human health. In terms of applied purpose, the present study has been conducted in terms of survey method at the exploratory level and based on the future research approach. In this study, we aim to identify the key effective factors of Iran's urban environments when dealing with infectious diseases and COVID-19 and scenario building with a future research approach. The propulsive forces are determined by the Delphi method, and then these factors are determined based on the degree of importance and uncertainty, prioritization, and software (Micmac) is used to write possible scenarios. In the scenario stage, 39 general variables were identified. The results indicate that the variables of poverty, inflation, marginalization, lack of income, social inequality, income inequality, security, migration, employment, and unemployment in the metropolis of Ahvaz are the most important and effective variables of social harm on the prevalence of infectious diseases and coronary heart disease. Finally, suggestions have been made to improve the situation of social damage caused by infectious diseases, and one of the most important implications is for city officials to fairly attract and distribute health and treatment facilities, especially in deprived areas.