چکیده

جرایم علیه حیات وحش یکی از مهم ترین چالش های زیست محیطی در عصر حاضر است و مبارزه با آن باید در پرتو پیمایش تطبیقی سیاست های جنایی گوناگون همواره روزآمد شود. در همین راستا، هدف مقاله حاضر بررسی مهم ترین رویکردهای سیاست جنایی پیشگیرانه ایران و انگلستان در برابر جرایم علیه حیات وحش است. مقاله پیش رو توصیفی تحلیلی است و با استفاده از روش کتابخانه ای به بررسی موضوع مورد اشاره پرداخته است. در مقاله حاضر بر دو نوع سیاست پیشگیری موقعیت مدار و پیشگیری اجتماعی تمرکز شده است. یافته ها بر این امر دلالت دارد که در حقوق ایران و هم در حقوق انگلیس، استقرار یگان های حفاظت از حیاط وحش و محیط بان مهم ترین روش پیشگیری موقعیت مدار است. هم چنین ایجاد آگاهی و فرهنگ سازی مهم ترین روش پیشگیری اجتماعی است. با وجود این، چالش هایی چون دگردیسی های گوناگون در قلمرو جرایم علیه حیات وحش یقه سفیدی شدن آن در برابر این پاسخ ها به چشم می خورد. توانمندسازی جوامع محلی و استفاده از ظرفیت های نهادهای ارفاقی کیفری به برون رفت از این چالش ها منجر می شود. این پژوهش دریافته است که جهانی شدن فرهنگ پیشگیری از جرم، فرصت های نوین و من اسبی را برای بارورسازی پاسخ های کنشی ایران و انگلستان در برابر جرایم علیه حیات وحش پدیدار ساخته است که از این دیدگاه سیاست جنایی انگلستان به دلیل گسترده نگری خودبرتری آشکاری در پاسخ دهی کنشی به جرایم پیش گفته در مقایسه با سیاست جنایی ایران دارد.

Preventive Criminal Policy of Iran and England Against Crimes Against Wildlife

Crimes against wildlife is one of the most important environmental challenges in today's era, and the fight against it should always be updated in the light of comparative surveys of various criminal policies. In this regard, the aim of this article is to examine the most important preventive criminal policy approaches of Iran and England against crimes against wildlife. The upcoming article is descriptive and analytical and has investigated the mentioned subject by using the library method. This article focuses on two types of prevention policies, situational prevention and social prevention. The findings indicate that in both Iranian and English laws, the deployment of zoo and environmental protection units is the most important method of situational prevention. Also, creating awareness and culture is the most important method of social prevention. Despite these challenges, such as various transformations in the realm of crimes against wildlife, its white-collar nature is visible in the face of these answers. Empowering local communities and using the capacities of criminal justice institutions leads to overcoming these challenges. This research has found that the globalization of the culture of crime prevention has created new and suitable opportunities to fertilize Iran's and England's response to crimes against wildlife. It has a clear response to the aforementioned crimes compared to Iran's criminal policy.

تبلیغات