آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۳

چکیده

Task complexity has recently attracted great attention in second language (L2) studies. However, its potential impacts on learning transitional devices have not been considered. The current study was an attempt to analyze the impacts of manipulating task complexity conditions on EFL learners’ grammatical enhancement in terms of learning transitional devices through doing writing tasks. For this purpose, 75 intermediate EFL learners learning English in three English language institutes in Iran were randomly selected. They were assigned to four experimental groups and one control group (each with 15 participants). Each of the experimental groups was presented with a pretest, writing tasks, an immediate posttest and a delayed posttest. The participants took part in 9 sessions and in each session some transitional devices were introduced to the experimental groups with which they were supposed to write a paragraph based on a special topic using all those transitional devices. The different experimental groups received writing tasks with different complexity levels which were determined through the manipulation of factors including ± few elements and ± planning time. The participants in the control group just participated in a regular English class for 9 sessions without doing such tasks. The performances of all groups were analyzed, and the findings revealed statistically significant differences among the five groups in both the immediate posttest and the delayed posttest, after controlling for the effect of the pretest. The findings of the current study have practical implications for curriculum development and EFL writing instruction.

تأثیر دستکاری پیچیدگی تکلیف بر یادگیری کلمات ربط زبان آموزان ایرانی زبان انگلیسی

پیچیدگی تکلیف اخیراً توجه زیادی را در مطالعات زبان دوم به خود جلب کرده است. با این حال، اثرات بالقوه آن بر یادگیری کلمات ربط در نظر گرفته نشده است. مطالعه حاضر تلاشی برای تجزیه و تحلیل تأثیرات دستکاری شرایط پیچیدگی تکلیف بر بهبود گرامری زبان آموزان زبان انگلیسی از نظر یادگیری کلمات ربط از طریق انجام تکالیف نوشتاری است. بدین منظور 75 نفر از زبان آموزان سطح متوسط مشغول به تحصیل در سه موسسه زبان انگلیسی در ایران به صورت تصادفی انتخاب شدند. آنها در چهار گروه آزمایش و یک گروه کنترل(هر کدام با 15 شرکت کننده) قرار گرفتند. به هر یک از گروه های آزمایشی، پیش آزمون، تکالیف نوشتاری در سطوح پیچیدگی مختلف از طریق شرایط مختلف شامل ± عناصر کم و ±زمان برنامه ریزی به عنوان مداخله مطالعه، پس آزمون فوری و پس آزمون تأخیری ارائه شدند. شرکت کنندگان در 9 جلسه شرکت کردند و در هر جلسه چند کلمه ربط به گروه های آزمایشی معرفی شدند که قرار بود با استفاده از تمام آن کلمات ربط بر اساس یک موضوع خاص یک پاراگراف بنویسند. شرکت کنندگان در گروه کنترل فقط به مدت 9 جلسه در یک کلاس عادی زبان انگلیسی بدون انجام چنین تکالیفی شرکت کردند. عملکرد همه گروه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و یافته ها هم افزایش معنی دار آماری را در دانش یادگیرندگان از کلمات ربط و هم تفاوت ها را در بین پنج گروه نشان داد. بنابراین، این مطالعه نشان می دهد که استفاده از تکالیف در سطوح پیچیدگی مختلف می تواند برای افزایش دانش یادگیرندگان از کلمات ربط مفید باشد.

تبلیغات