تحولات تاریخی یهودیه اصفهان: گذار از عصر باستان به دوره ی اسلامی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
«یهودیه» نامی است که به دلیل اسکان گروه هایی از یهودیان مهاجر یا تبعیدشده در برخی شهرهای تاریخی ایران، قبل و بعد از اسلام، به این شهرها یا قسمتی از آنها اطلاق شده است. این یهودیان به سبب پیوندهای مستحکم درونی و تلاش برای حفظ استقلال و جدایی از اقوام دیگر، هرگز در جوامع میزبان ادغام نشدند و به شکلی هم بسته در قسمتی جدا اما نزدیک از محل استقرار مردم بومی، اقامت گزیدند و به این ترتیب هسته ی اولیه ی یهودیه ها را شکل دادند. مهم ترین و نامدارترین آنها، یهودیه ی اصفهان بود. آنها قرن ها پیش از ورود اسلام، به این منطقه مهاجرت کردند و در کنار هسته ی اصلی اصفهان بعدی که در آن زمان به جی موسوم بود، یهودیه را بنیان گذاردند. در مقاله ی حاضر تلاش شده تا با روش توصیفی تحلیلی تحولات تاریخی یهودیه ی اصفهان و گذار آن از عصر باستان به دوره ی اسلامی مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد. بنا بر یافته های پژوهش، یهودیه ی اصفهان به رغم همه ی محدودیت های تاریخی، سیاسی، اجتماعی و فقهی، پس از ورود اسلام به این منطقه، نه تنها اهمیت و اعتبار خود را از دست نداد، بلکه از سده ی چهارم به بعد به اوج توسعه و ترقی رسید.Historical developments of Yahudiya in Isfahan: Passage from ancient times to Islamic era
Since groups of Jewish immigrants or exiles resided in some Iranian historical cities before and after Islam, these cities or a part of them are called Yahoudiya. These Jews never integrated into host communities due to their strong internal ties, efforts to maintain independence, and segregation from other ethnic groups. They settled together in a separate - but close - part of the local population and formed the original core of Yahudiya. Among these, the most important and famous was the Yahudiya of Isfahan. They migrated to this region centuries before the arrival of Islam and founded Yahudiya alongside Jey (the core of later Isfahan). In the present article, a descriptive-analytical method has been used to analyze the historical developments of Yahudiya in Isfahan and its passage from ancient times to the Islamic era. The findings revealed that the Yahudiya of Isfahan, despite all the historical, political, social, and jurisprudential limitations, after the arrival of Islam in this region, not only did not lose its importance and credibility, but also reached the peak of its development and progress from the fourth century AH onwards..
تبلیغات
