بررسی تطبیقی و رتبه بندی تجارب احداث پیاده راه در بافت های تاریخی با تأکید بر گردشگری فرهنگ مبنا (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
گردشگری تاریخی سهم بسزایی در انتقال فرهنگ داشته و فرصت نفوذ شهرها در محیط رقابتی را امکان پذیر کرده است. یکی از اقداماتی که در راستای حفاظت از بافت های تاریخی می شود طراحی مسیرهای پیاده در بافت های کهن است. ارزیابی کیفیت پیاده راه ها در تجدید حیات مراکز شهرها بسیار بااهمیت است. رتبه بندی مسیرهای پیاده در بافت های تاریخی، نقاط قوت و ضعف شهرهای مختلف در جذب گردشگر را آشکار می کند و نکات ارزشمندی را برای توسعه گردشگری ارائه می دهد. هدف از این پژوهش، بررسی تطبیقی تجارب مختلف در طراحی پیاده راه در بافت های تاریخی با تأکید بر گردشگری فرهنگ مبنا بوده و به دنبال پاسخ به این سؤال است که رتبه بندی پیاده راه ها براساس شاخص های گردشگری فرهنگ مبنا به چه صورت است؟ این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و با رویکرد کمّی، با استفاده از روش تصمیم گیری چندمعیاره مارکوس، به رتبه بندی پیاده راه ها پرداخته و سنجه ها را در زیرمجموعه عوامل عملکرد، حرکت ودسترسی، کالبدی، زیست محیطی، آسایش و راحتی، و ارزش های اجتماعی و فرهنگی، با استفاده از روش بهترین بدترین، وزن دهی کرده است. یافته های پژوهش نشان می دهند که سنجه های تعداد موزه ها و آثار تاریخی کثرت کاربری های فرهنگی و تعداد عرصه های عمومی موجود برای وقوع فعالیت، اهمیت بیشتری به نسبت سایر سنجه ها دارند. همچنین، نتایج رتبه بندی پیاده راه ها حاکی از آن است که پیاده راه تربیت تبریز با امتیاز عملکرد مطلوب 0.729رتبه اول را کسب کرده و پس از آن، پیاده راه جنت مشهد با امتیاز 0.501 و پیاده راه 15 خرداد تهران با امتیاز 0.482 رتبه های دوم و سوم را به دست آورده اندComparative Study and Ranking of Pedestrian Walkway Construction Experiences in Historical Contexts with an Emphasis on Culture-based Tourism
Historical tourism has a significant role in the transmission of culture and allows cities to penetrate a competitive environment. One of the actions used to protect historical contexts is designing walkways in ancient contexts. Evaluation of the quality of pedestrian walkways has great importance in the revival of city centers. Ranking pedestrian walkways in historical contexts can reveal the strengths and weaknesses of different cities in attracting tourists and provide valuable tips for tourism development. The purpose of this research is to compare different experiences in pedestrian walkway design in historical contexts with an emphasis on culture-based tourism and seeks to answer the question of how walkways are ranked based on cultural tourism indicators. This research, with a descriptive-analytical method and with a quantitative approach, has ranked the pedestrian walkways by using the multi-criteria decision-making method of MARCOS, and has weighted the parameters in the subset of function, accessibility, physical, environmental, comfort and convenience, and social and cultural values factors, by using the best-worst method. The research findings show that the indicators of the number of museums and historical monuments, the plurality of cultural uses, and the number of public arenas available for occurring the activity, are more important than other indicators. Also, the ranking results of the walkways indicate that the Tarbiat walkway of Tabriz won first place with an optimum performance score of 0.729, followed by the Jannat walkway of Mashhad with a score of 0.501, and the 15 Khordad walkway of Tehran with a score of 0.482.