مطالعه و بررسیِ کاربرد شیوه های بلاغی در اندرزهای پهلوی و مانوی
آرشیو
چکیده
در درازنای تاریخ چندهزار ساله ایران، اندرز و پند، همواره جزء جدایی ناپذیر و پیوسته فرهنگ ایرانی و مهم ترین بخش از ادبیات پهلوی بوده است و از آنجایی که یکی از اصلی ترین راه های شناخت مردمان یک سرزمین مراجعه به ادبیات و آثار نوشتاری و سنت شفاهی مردمان آن دیار است، مطالعه و بررسی اندرزها از زوایای مختلف، می تواند پژوهشگر را به افق های جدیدی پیرامونِ مسائل و موضوعات مرتبط با آن، رهنمون سازد. در همین راستا، پژوهش کنونی قصد دارد تا به مطالعه و پژوهش درباره کیفیّت و چگونگی اندرزهای پهلوی –و تا حدودی مانوی- از حیث اشتمال بر صنایع ادبی و فنون بلاغت بپردازد؛ بدین معنا که آیا در بیان اندرزهای پهلوی از صور بلاغی استفاده شده است و یا در گزارش آن ها، سادگی بر آرایش های لفظی و معنوی ارجحیّت دارد. در نگاه اول چنین به نظر می رسد که کاربرد شیوه های بلاغی در بیان اندرزها بسیار اندک و انگشت شمار است، امّا پس از بررسی و تعمق در اندرزنامه های پهلوی و مانوی، مشخص می شود که کاربرد و استعمال آرایه های ادبی، بسیار چشمگیر و قابل ملاحظه است و از این میان، استفاده از شیوه سوال و جواب، ایضاح پس از ابهام بر سایر صنایع ادبی ارجحیّت دارد.Study and investigation the use of rhetorical methods in Pahlavi and Manichaean advices
In the long history of several thousand years of Iran, advice and counsel have always been an inseparable and continuous part of Iranian culture and the most important part of Pahlavi literature And since one of the main ways to know the people of a land is to refer to the literature and written works and oral tradition of the people of that land, Studying and examining the advices from different aspects can lead the researcher to new horizons around issues and related subjects. In this regard, the current research intends to study and research the quality and manner of Pahlavi - and to some extent Manichaean- advices in terms of including literary arts and rhetorical techniques; This means, whether literary techniques were used in the expression of Pahlavi's advices, or in their reporting, simplicity is preferred over figures of words and thoughts. At first glance, it seems that the use of rhetorical methods in the expression of advices is very few. But after examining and pondering Pahlavi and Manichaean maxim, it is clear that the use of literary arrays is very impressive and visible And among these, using the method of question and answer, clarification after ambiguity is preferable over other literary figures.
تبلیغات
