معرفی نسخه خطی خرده اوستای کتابخانه هرندی-کرمان
آرشیو
چکیده
یکی از دستنویس های ارزشمندی که در کتابخانه هرندی کرمان وابسته به کتابخانه آستان قدس رضوی، نگهداری می شود نسخه خرده اوستا با 102 برگ، به شماره 36 است که به دست ملامرزبان پسر ظهراب پسر گشتاسب پسر بهمن پسر فرامرز پسر اسفندیار پسر رستم پسر اردشیر پسر کریم داد سیستانی، در سال 1227 یزدگردی برابر با سال 1273قمری، به الفبای فارسی نوشته شده و فاقد ترجمه است. در برگ های پایانی کتاب فرجامه ای به خط فارسی از نویسنده آمده است. کاتب مردی شناخته شده در کرمان و از خاندان منجمان سرشناس دوره قاجار است. خرده اوستا مجموعه ای از ادعیه و نیایش های کوتاهی است که مؤمنان بهدین آن را همه روزه در اوقاتی خاص تلاوت می کنند. این نسخه شامل متونی همچون اردیبهشت یشت، ورهرام یشت، آتش نیایش، آفرینگان گهنبار و پتت است. اهمیت این نسخه در آن است که شاید از جمله قدیمی ترین متون اوستایی است که به خط فارسی نگاشته شده و نیز کاتب با معرفی هشت نسل از نیاکانش، روشن می کند از نسل زرتشتیان سیستان بوده که بعدها به کرمان مهاجرت کردند. این مقاله در پی معرفی و شناسایی این نسخه و خاندان کاتب برآمده است.Introducing to the khorde Avestā manuscript of Harandi Library- Kerman
One of the valuable manuscripts that is kept in Harandi Kerman Library affiliated to Astan Qods Razavi Library is the Khorde Avestā, number 36, with 102 leaves, which was written by Mullā Marzbān, son of Zohrāb, son of Mullā Goštāsb, son of Bahman, son of Farāmarz, son of Esfandiār, son of Rostam, son of Ardešīr, son of Karīm- dād e Sīstānī, in 1227 Yazdgirdī / 1273 AH. written in Persian alphabet and there is not translation into Persian. In the final pages of the book, there is a colophon in Persian script from the author. Writer is a well-known man in Kerman and from the family of famous astronomers of the Qajar period. Khorde Avestā is a collection of short prayers and supplications that religious believers recite every day at special times. This book includes texts such as Ordī - Behešt Yašt, Varharām Yašt, Ātaš Niāyeš, Āfarīngān Gahanbār, and Patet. The importance of this version is that it is perhaps one of the oldest Avesta texts written in Persian script, and the scribe, by introducing eight generations of his ancestors, clarifies that he was a generation of Zoroastrians from Sistan who later migrated to Kerman. This article aims to introduce and identify this version and the author's family.