تجربه زیسته کارگری در عراق (1979- 1940م) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف این مقاله تبیین پدیده کارگری ایرانیان در عراق برپایه تجربه زیسته است. مسئله اصلی دستیابی به واقعیت کارگری (باربری) عشایر ایرانی در عراق بر اساس تجربه زیسته آنهاست. تحقیق حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که پدیده کارگری اشتراکی بر چه قاعده و اسلوبی استوار بود؟ عمده داده های تحقیق با استفاده از مصاحبه های نیمه ساختاریافته و بخشی نیز، از آرشیو ملی اسناد گردآوری و به روش پدیدارشناسی تفسیری ون منن (Van Manen) تجزیه و تحلیل شده اند. این اولین تحقیق تاریخ کارگری ایرانیان در عراق است که بر پایه تجربه زیسته کارگران انجام شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد در طول دوران پهلوی حدود 10000 نفر از کارگران ایرانی –جمعیت غالب از عشایر کُرد ایلام- به صورت مستمر در عراق (بصره و بغداد) مشغول کارگری و باربری (حمالی) بودند. مهم ترین عوامل مهاجرت کارگران، فقر، بیکاری و جنگ جهانی دوم بود. کارگری به صورت اشتراکی و بر اساس سازمانی به نام «جَوکه» بود. هر جوکه از یک نفر سرجوکه، دو نفر بارزن، دو نفر بارچین، تعداد 8 الی 16 نفر حمال و 3 الی 5 نفر عضو علی البدل (تعویضی) تشکیل می شد. همچنین، ورود کارگران به جنبش های سیاسی- اجتماعی از پیامدهای پدیده کارگری در عراق بود. در روایت اسنادی، حکومت پهلوی -به خاطر کارگری ایرانیان در عراق- مورد انتقاد قرار گرفته است. در روایت تجربه زیسته کارگری و باربری بر اساس مقتضیات آن زمان تداعی کننده غیرت و قدرت جسمانی بود.The lived experience of laboring in Iraq (1940-1979)
The purpose of this article is to explain the labor phenomenon of Iranians in Iraq based on lived experience. The main issue is to achieve the laboring reality of Iranian nomads in Iraq based on their lived experience. The current research seeks to answer the question that the collective labor phenomenon was based on what rules and methods? Most of the research data were collected using semi-structured interviews and partly from the National Archives of Documents. The method of data analysis is phenomenology. The findings of the research show that during the Pahlavi period, about 10,000 Iranian workers - a majority of the Kurdish tribes of Ilam - were continuously engaged in labor and porters in Iraq (Basra and Baghdad). The most important factors of workers' migration were poverty, unemployment and World War II. Laboring was a cooperative work based on an organization called "Jokeh". Each Jokeh consisted of one headman, two loaders, two rowers, 8 to 16 porters, and 3 to 5 substitute members. Also, the entry of workers into political-social movements was one of the consequences of the labor phenomenon in Iraq. In the documentary narrative, the phenomenon of Iranian laboring and porters in Iraq is considered a source of shame for the Pahlavi government. In the narration of the lived experience of laboring and porting, based on the requirements of that time, it evoked zeal and physical strength.
تبلیغات
