مشخصا آینده از آن جوامعی است که نظام تعلیم و تربیتی پویا و خلاق تدارک نمایند تا به واسطه آن کودکان و جوانان، تغییر را بشناسند، اهل تغییر و تحول بوده و قائل به تغییر باشند، نه اینکه در مقابل تغییرات مقاومت کنند. بر این اساس، محیط های آموزشی باید خود اهل تغییر و عامل آن باشند؛ پس چه باید کرد؟ برایا ینکه سازمان آموزشی به تولید بیندیشد، چه دانشی و چه نگرشی باید کسب کند؟ آیا روش های معمول، توانسته سطح بالایی از مهارت، انگیزه، تعهد و خلاقیت را ایجاد و حفظ کند؟ در این مقاله جهت برداشتن گام های موثر در فرایند کیفیت بخشی، ابتدا به مدل مدیریت تغییر اثر بخش در موسسات آموزشی پرداخته و سپس از مدل مدیریت کیفیت فراگیر به عنوان مجموعه ای منظم از راهبردها و راه حلی برای بهبود بخشیدن به کیفیت سازمان های آموزشی استفاده می نماییم.