پژوهش های باستان شناسی در محوطه های باستانی دره رودخانه سیروان؛ شهرستان های سنندج و سروآباد استان کردستان (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
بررسی باستان شناختی بخشی از دره رودخانه سیروان در حد فاصل شرق شهرستان سروآباد و غرب شهرستان سنندج در جنوب غربی استان کردستان طی مهرماه ۱۳۹۶ به انجام رسید. منطقه مورد بررسی با ارتفاعات متعددی که پوشیده از درختان بلوط و بَنه است محصور شده و دره، شکلی V مانند به خود گرفته که عرض اندک و شیب تندی دارد. این وضعیت شرایط ایده آلی برای شکل گیری محوطه ها و استقرارهای انسانی نیست و به همین دلیل، پیش از بررسی نیز انتظار کشف محوطه های متعدد، منطقی نبود. این بررسی تنها نواحی آبگیر سد نی آباد را در بر می گرفت، که در نتیجه آن مجموعاً ۱۱ محوطه شناسائی گردید. قدیمی ترین محوطه به دوره اشکانی تعلق دارد و یافته های کهن تری از این بررسی به دست نیامد. از این دوره ۶ محوطه شناسائی شده است. پس از این دوره، یافته هایی از قرون ۴ تا ۶ هجری قمری تنها در یک محوطه شناسایی شد. کمبود محوطه های باستانی در محدوده دره به احتمال زیاد با جریان های زمین ریخت شناسی و وضعیت توپوگرافی دره در ارتباط است تا هرچیز دیگر. فقدان اراضی قابل کشاورزی، سنگلاخی بودن منطقه و شیب بیش از حد اراضی واقع در دره باعث شده تا در سرتاسر منطقه تنها ۹ محوطه باستانی و دو گورستان شکل بگیرد. قرارگیری در شیب دامنه ها و تک دوره ای بودن محوطه ها باعث گردیده در اغلب محوطه ها ما تنها شاهد وجود شمار اندکی قطعه سفال باشیم که به ظاهر در بستری طبیعی و فاقد هر گونه نهشته باستان شناختی پراکنده هستند. برای شناخت محوطه های در خطر دره طی طرح عمرانی، چهار مورد از آنها مورد گمانه زنی قرار گرفت که سه محوطه دارای بقایای استقرار فصلی بود و در محوطه ده کهنه ۱، گورستانی از دوره اشکانی آشکار گردید که یک گور چاله ای ساده و یک گور خمره ای از کاوش آن آشکار گردید. ظاهراً در طول تاریخ به دلایل پیش گفته، دره رودخانه سیروان در محدوده روستاهای نگل تا نی آباد دارای استقرارهای متعدد و چندان مهمی نبوده و با توجه به شرایط محیطی و توپوگرافی شاهد آبادانی و رونق این نواحی نیستیم. الگوی پراکندگی مکان های باستانی و وضعیت ظاهری نهشته های باستان شناختی نشان می دهد که الگویی مشابه با امروز در منطقه حکمفرما بوده است. در حال حاضر، در شش ماه از سال، مردم منطقه در خانه ها و اتراقگاه های پراکنده واقع در زمین کشاورزی و باغ خود در حاشیه رودخانه زندگی می کنند و طی فصل سرد سال به روستا باز می گردند. بدون تردید، این الگو به دلیل محدودیت های زیست محیطی شکل گرفته و ادامه یافته است.The Archaeological Research at the Ancient Sites of Sirwan River Valley, Sanandaj and Sarvabad Counties, Kurdistan Province
The Archaeological Survey of a part of the Valley of Sirwan River between the east of Sarvabad County and the west of Sanandaj County in the southwest of Kurdistan province was carried out in October 2016. The area is surrounded by many heights covered with oak and banyan trees, forming a V-shaped valley with a short width and a steep slope. This situation is not an ideal condition for the formation of sites and human settlements, and therefore, it was not logical to expect the discovery of many sites before the survey. This survey included only the catchment areas of Nayabad Dam, where in total 11 sites were identified. The oldest identified settlements, including 6 sites, belonged to the Parthian period, and no older findings were obtained from this survey. Just a site had evidence from the 4th to 6th A.D. centuries. It seems that the lack of ancient sites in the valley is most likely related to the geological and topographic conditions of the valley. The lack of arable land, the stony nature of the area, and the excessive slope of the land in the valley have caused the formation of only nine ancient sites and two cemeteries throughout the region. Locating on the slopes and being single-period sites are reasons we see only a small number of pottery pieces in most of the sites, which apparently are scattered in a natural bed without any archaeological deposits. To identify the endangered sites of the valley, four of them were excavated (tested by 3-5 sondages), three of which had the remains of seasonal settlements, and in the area of Deh Kohene 1, a graveyard from the Parthian period was revealed, where a simple pit grave and a burial pot were revealed from there. Due to the mentioned reasons, the Sirvan River valley from Nagal to Nai Abad has not had numerous and important settlements throughout history due to environmental conditions and topography. The distribution pattern of the ancient sites and the appearance of the archaeological deposits show that a pattern similar to today has been ruling in the region in the past. At present, for six months of the year, the people of the region live in scattered houses and places located in their agricultural land and gardens on the edge of the river and return to the village during the cold season. Undoubtedly, this pattern was formed due to environmental restrictions and has continued to the present.
تبلیغات
