آلوده انگاری کریستوا و بدن مندی در بلوغ دختران (تحلیل سه رمان نوجوان) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
آلوده انگاری کریستوا و بدن مندی در بلوغ دختران (تحلیل سه رمان نوجوان) فاطمه رقایب پور* نگین بی نظیر** چکیده باتوجه به انسان به مثابه مُدرکی بدن مند و بدن به مثابه پدیده ای فرهنگی- اجتماعی؛ مفاهیم بدن فرهنگی، ریخت و سلوک بدنی، بدن مقدس و ناپاک، اُبژه-بدن، اَبژه-بدن و سوژه-بدن در گفتمان های مختلف، طرح و ارزش گذاری شد. نظریه ی آلوده انگاری ژولیا کریستوا به رابطه ی زبان، سوژه و امر آلوده/ طردشده می پردازد. آلوده انگاری، فرایند واپس زدن امری است که سوژه آن را آلوده می داند و با این تمهید در پی آن است تا از حریم سوبژکتیویته ی خود دفاع کند، سوبژکتیویته ای که در برون ریزی ها و برون افکنی های زبانی آن را آفریده است. ازآنجاکه امر آلوده همیشه به نوعی وجود دارد، کشمکشِ سوژه و آلودگی نیز همیشه برقرار است. سوژه ی در فرایند، در زبان و به واسطه زبان با بدن خود و دیگران یا اُبژه های دیگر ارتباط برقرار می کند. جستار حاضر باتوجه به تجربه ی امر بدنی در گفتمان جامعه شناسی به تحلیل نظریه ی آلوده انگاری کریستوا و ابژه-بدنِ سوژه/ دختران در رمان های هستی از فرهاد حسن زاده، سنجاب ماهی عزیز از فریبا دیندار و روزنوشت های درخت ته کلاس از شادی خوشکار می پردازد و نشان می دهد که چگونه امر/ نظم نمادین، بدن سوژه ها را در فرایند بلوغ و به ویژه در مواجهه با خون قاعدگی، نامقدس، ناپاک و آلوده می انگارد. باور به ابژگی بدن، به/ در اشکال و حالت های تهوع، پنهان کاری، واپس زدن، گریز، انکار، وحشت و شرم ساری سوژه ها نمود می یابد. موقعیت بدنی جدید به مثابه امر آلوده، طرد و به حاشیه رانده می شود؛ این آلوده انگاری هم امکان زیست بدنیِ متعارف و معقول را در دوره ی نوجوانی از نوجوان سلب می کند و هم او را در ترس و نگرانی چگونگی گریز از این آلودگی نگه می دارد. * کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی fatemeh.raghayebpour@gmail.com ** استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه گیلان neginbinazir@yahoo.com (نویسنده ی مسئول) تاریخ دریافت مقاله: 6/4/1400 تاریخ پذیرش مقاله:11/11/1400Kristeva’s Abjection and Embodiment in Girls’ Puberty The Analysis of Three Teen Novels
Considering human as an embodied perceiver and body as a socio-cultural phenomenon; cultural body, physical shape and behavior, holy and impure body, object-body, subject-body, etc. were proposed and valuated in different discourses. Julia Kristeva’s abjection theory deals with language, subject, and the impure/ abject relationship. Abjection is the process of ejecting something considered unclean by the subject and with this scheme she tries to defend her subjectivity’s sanctum, a subjectivity created by lingual ejections and dejections. Since the impure/ abject always exists in some way, there always exists the tension between subject and impurity. In-process subject makes connections with her body, others, or other objects in language and through language. The present article considering body experience in sociology discourse deals with Kristeva’s abjection theory and object-body of subject/ girls in Farhad Hassanzadeh’s “Hasti”, Fariba Dindar’s “Dear Squirrelfish”, and Shadi Khoashkar’s “Diaries of the Back of the Class Tree” novels. It shows how symbolic order/ thing portrays subjects/ girls’ bodies during puberty and especially when faced with menstrual blood as unholy, impure, and unclean. The belief to the objectiveness of body is appeared in/to forms and attitudes such as subjects’ nausea, secrecy, rejection, escape, denial, panic, and shame. The new body situation is ejected and pushed to the side as the impure. This abjection both denies the teenager the possibility of body’s common and reasonable living during teen hood and keeps her in the fear and anxiety of the manner of escaping from this impurity. Keywords: Abjection, Body Experience, Subject, Julia Kristeva, Teen Novel.
تبلیغات
