بررسی طبیعت در «صومعه تین ترن» ورد زورث و «صدای پای آب» سهراب سپهری
آرشیو
چکیده
در طول تاریخ، ادبیات همچون آیینه ای است که طبیعت را به مخاطب انعکاس داده است و به همین دلیل ارتباط عمیقی میان هر دو برقرار است که حاصل آن ادغام شدن یکی در دیگری است؛ زیرا ادبیات منعکس کننده نیازهای طبیعی بشریت در رویارویی با محیط اوست. پژوهش حاضر بر آن است تا طبیعت ستایی و چگونگی برخورد با طبیعت را در «صدای پای آب» سهراب سپهری و «صومعه تین ترن» از ویلیام وردزورث بررسی کند. بر این اساس از اشعار هر دو مجموعه شعری استفاده شده است و نتایج پژوهش نشان می دهد که عقاید، عشق و لذت های هر دو شاعر با طبیعت، رابطه تنگاتنگی دارد که بر محور انسانیت، خدا، طبیعت و عدالت می چرخد. به نظر می رسد هر دو شاعر طبیعت را عامل اصلی آرامش و وصل به سرچشمه نور و روشنایی می دانند؛ لکن نکته مهم این است که طبیعت ستایی سپهری در صدای پای آب، بر خودسازی و اصلاح درون آدمی و در صومعه تین ترن وردزورث بر جست وجوی منشأ قدرت و روشنایی استوار است. شیوه به کار گرفته شده در این پژوهش، کتابخانه ای و به صورت تحلیلی توصیفی جزء پژوهش های تطبیقی است؛ بنابراین محور اصلی این جستار، تأثیر و تأثر مستقیم نیست؛ بلکه بر موضوع طبیعت ستایی، از شیوه های مهم شاعران رمانتیک، استوار است.Investigating nature in "Tintern Monastery" by Worsworth and "The Sound of Footsteps" by Sohrab Sepehri
Throughout history, literature is like a mirror that has reflected nature to the audience, and for this reason, there is a deep connection between the two, which results in the integration of one into the other; Because literature reflects the natural needs of humanity in dealing with its environment. The present research aims to examine the appreciation of nature and how to deal with nature in Sohrab Sepehri's "The Sound of Water's Footsteps" and "Tintern Monastery" by William Wordsworth. For this purpose, the poems of both poetry collections have been used, and the research results show that the opinions, love and pleasures of both poets have a close relationship with nature, which revolves around humanity, God, nature and justice. It seems that both poets consider nature as the main source of peace and connected to the source of light. But the important point is that Sepehri's naturalism in "The Sound of Water's Footsteps" is based on self-improvement and improvement within a person, and in Wordsworth's "Tintern Monastery" it is based on the search for the source of power and light. The method used in this research is library and analytically-descriptive as part of comparative research; Accordingly, the main focus of this essay is not direct influence; Rather, it is based on the subject of naturalism, which is one of the important methods of romantic poets.