مؤلفه های معنایی واژه دین در قرآن کریم
آرشیو
چکیده
دین از واژگان پرکاربرد در قرآن کریم است و اندیشمندان اسلامی از منظرهای مختلف به بررسی مفهومی آن پرداخته اند. با این حال، کاربردهای متنوع و مختلف آن در قرآن کریم و مشکل روش شناختی تلاش های گذشته سبب شده که هم چنان در ابهام باقی بماند. بنابراین بررسی معنایی آن با استفاده از روش های نوین تحلیل معنا ضروری می نماید. معناشناسی به بررسی مؤلفه ها و حوزه ی معنا یی واژگان کلیدی قرآن کریم از طریق شناسایی روابط معنایی و جایگاه هریک در شبکه های معنایی متن جدا از پیش داوری ها و تلقی های بیرونی می پردازد که روش کارآمد و معتبری در این نوع مطالعه به شمار می رود. از این رو پژوهش حاضر با تکیه بر خود آیات و بر مبنای روش معناشناسی درزمانی و هم زمانی با تعیین حوزه های معنایی و در چارچوب روابط معنایی نظیر؛ شمول معنایی، تقابل، همنشینی و جانشینی، به تحلیل معناشناختی این واژه در قرآن کریم پرداخته است. در پی این تحلیل معناشناختی و ترسیم دو حوزه معنایی «این جهانی» و «آخرتی» برای واژه دین در قرآن کریم، مؤلفه های معنایی واژه مشخص شده و بر مبنای آن، تعریف اساسی این واژه در قرآن کریم ارائه شده است.The Semantic Components of the Word Religion (Dīn) in the Holy Qur'an
The word “religion” (Dīn) is one of the most commonly used terms in the Holy Qur’an, and Islamic scholars have studied its concept from various perspectives. However, its diverse and varied uses in the Qur’an and the methodological problems of previous endeavors have caused it to remain ambiguous. Therefore, it is necessary to examine its meaning using modern methods of semantic analysis. Semantics examines the components and semantic domains of key words in the Qur’an by identifying semantic relationships and their positions in semantic networks of the text, independent of external biases, perceptions, and interpretations. This method is considered effective and valid in this type of study. Based on this approach, this study analyzes the semantic meaning of the term "religion" in the Qur’an by relying on the verses themselves and using a synchronic/diachronic semantic analysis method that determines semantic domains within a framework of semantic relationships such as hyponymy, opposition, collocation and substitution. After this semantic analysis and the delineation of two semantic domains of "worldly" and "the afterlife" for the term "religion" in the Qur’an, its semantic components are identified, leading to a basic definition of this term in the Holy Qur’an.
تبلیغات
