آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۹

چکیده

موضوع عرفی شدن از دیرباز دستمایه ی تحقیقات فراوان بوده است با این توضیح که اغلب تحقیقات برای سنجش عرفی شدن میزان دین داری جامعه را می سنجند و حالت معکوس دین داری را عرفی شدن قلمداد می کنند. اما مقاله ادعا دارد که عرفی شدن پدیده ای مستقل از دین داری است و برای سنجش آن نیز باید سنجه های مناسب احصا شوند. لذا نویسنده تلاش دارد با تحدید معنایی عرفی شدن، سطوح، ابعاد و مولفه های آن را نشان دهد. مقاله نشان می دهد که عرفی شدن در سه سطح کلان، میانه و خرد و در سه بعد اجتماعی (جامعوی)، دینی و فردی حادث می شود. عرفی شدن اجتماعی دارای سه مولفه ساختاری، فرهنگی و سازمانی است و در سه حوزه اجتماع، سیاست و اقتصاد اتفاق می افتد. عرفی شدن دینی نیز که در شکل «پذیرش ارزش ها، معیارها و قواعد عرفی» و «منفعت طلبی» نمود پیدا می کند به دو سطح کلان و میانه مربوط می باشد. عرفی شدن فردی، به عرفی شدن انگیزه ها، ارزش ها، عقاید، احساسات، شناخت ها و رفتارهای فرد اشاره دارد.

Dimensions and components of secularization and its measurement pattern

The secularization in Iran has been the subject of much research, explaining that most studies to measure secularization measure the degree of religiosity of society and the reverse of religiosity is considered secularization. This article claims that secularization is a phenomenon independent of religiosity, and appropriate measures must be taken to measure it. Therefore, the author attempts to show its levels, dimensions and components by limiting the meaning of secularization. The article shows that secularization occurs in three levels: macro, medium and micro, and in three dimensions: social, religious and individual. Social secularization has three components: structural, cultural and organizational, and occurs in three areas: society, politics, and economics. Religious secularization, which manifests itself in the form of "acceptance of customary values, norms and rules" and "utilitarianism", is related to both macro and medium levels. Personalization refers to the secularization of one's motives, values, beliefs, feelings, cognitions, and behaviors.  

تبلیغات