ضابطه فقهی و حقوقی در احصان مسافر (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
بر اساس فقه امامیه و قانون مجازات اسلامی ایران، ارتکاب زنا در شرایطی ممکن است موجب حداقلِ مجازات و در شرایط دیگری، مستوجب اعمال حداکثر مجازات گردد. این مسئله در نظام جزایی اسلام و قوانین کیفری ایران از اهمیتِ بالایی برخوردار است. نظر به اینکه یکی از مصادیق اعمال حداقل مجازات، عدم تحقق احصان مرد یا زن می باشد و بر اساس ماده 227 قانون مجازات اسلامی ایران، مسافرت، زوجین را از احصان خارج می کند، این سؤال مطرح می شود که سفر به معنی مطلق، می تواند سبب خروج مرتکب زنا از احصان گردد یا وجود شرایط دیگری برای تحقق احصان مسافر لازم است؟ با توجه به بررسی توصیفی تحلیلی دیدگاه های مطروحه در این پژوهش، به نظر می رسد، معیار اساسی برای تحقق احصان مسافر، وجود تمکن عرفی از استمتاع در هر زمانی است که اراده کند. از طرف دیگر، ارائه الگوی مسافت شرعی برای تحقق احصان، مغایر با محتوای روایات مشهور است. بنابراین تعیین مسافت شرعی به عنوان ملاک خروج از احصان با معیار تمکن عرفی به عنوان قول مشهور فقها که به تفصیل مورد بحث و بررسی قرار گرفته است، سازگاری نخواهد داشت.Jurisprudential and legal Criterion for the 'Ehsan' of the traveler
According to Imami jurisprudence and the Islamic Penal Code of Iran, committing adultery in some circumstances may result in a minimum punishment and in other circumstances, may be subject to a maximum punishment. This issue is very important in the penal system of Islam and the criminal laws of Iran. Considering that one of the examples of the application of the minimum punishment is the Lack of Ehsan for a man or a woman, and according to Article 227 of the Islamic Penal Code of Iran, travel excludes husband and wife from the Ehsan, This question is raised that traveling in the absolute sense can cause the perpetrator of adultery to leave the Ehsan or other conditions are necessary? Considering the descriptive-analytical study of the views presented in this research, it seems that the basic feature of Ehsan for passengers is the existence of a customary ability to have a marital relationship with the wife or husband at any time he or she wants. On the other hand, presenting a model of religious distance as a criterion for leaving Ehsan is contrary to the content of popular narrations. Therefore, determining the religious distance as a criterion for leaving Ehsan will not be compatible with the criterion of customary ability as the famous saying of the jurists, which has been discussed in detail.
تبلیغات
