ارزیابی جرم انگاری تکدّی در پرتو معیار پالایش (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
جرم انگاری فرآیندی خِرَدمحور و مبتنی بر اصول، موازین و ساختار اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی حاکم بر هر جامعه است که برآیند آن اعلام ممنوعیت انجام یک رفتار یا ترک آن توأم با واکنش کیفری است. تکمیل این فرآیند و جرم انگاری یک رفتار متضمن عبور از مراحل گوناگون است. «جاناتان شُنشک[1]»، به عنوان یکی از فلاسفه حقوق کیفری، سه صافی اصول، پیش فرض ها و پیامدهای عملی جرم انگاری را به عنوان موانع پیشِ روی قانونگذاران کیفری ذکر می کند. بر این اساس، پژوهش حاضر در مقام ارزیابی جرم انگاری تکدّی در پرتو دیدگاه «شنشک» است؛ رفتاری که به موجب ماده 712 قانون مجازات اسلامی 1375 جرم محسوب شده است. یافته های حاصل از این پژوهش گویای آن است که تصمیمِ قانونگذار در جرم پنداشتنِ تکدّی از پشتوانه نظری قوی برخوردار نیست و هیچ یک از اصول جرم انگاری (به عنوان نمونه اصل زیان، پدرسالاری، اخلاق گرایی و کمال گرایی) نمی توانند توجیه کننده ممنوعیت این رفتار باشند. به علاوه تجریمِ آن با تعهدات حقوق بشری دولت ها در تضمین حداقل های رفاهی مغایر است. در واقع تکدّی مصداق یک جرم وارداتی است که با تقلید محض از قوانین برخی کشورها و بدون توجه به واقعیت های جامعه ایران، وارد زرادخانه حقوق کیفری شده است. در این راستا پیشنهاد می شود 1) این رفتار صرفاً در صورتی جرم محسوب شود که با بهره کشی از اطفال و نوجوانان توأم باشد؛ و 2) قانونگذار ضمن جرم زدایی از تکدّی، این رفتار را در قلمرو سیاست گذاری اجتماعی و نه کیفری بگنجاند. [1]. Jonathan SchonsheckThe Evaluation of Criminalization of Begging in the Light of the Filter Standard
Criminalization is a rational process based on the principles, norms and economic, social, cultural and political structure that governs any society, the result of which is the prohibition of committing or omission a behavior with a criminal response. Completing this process and criminalizing a behavior involves going through various stages. As one of the philosophers of criminal law, Jonathan Schonsheck cites the three filters of principles, presumptions, and practical consequences of criminality as obstacles to criminal lawmakers. Accordingly, the present study is in the position of evaluating the criminalization of begging in the light of "Schonsheck" view; Behavior that is considered a crime under Article 712 of the 1996 Islamic Penal Code.
The findings of this study indicate that the legislator's decision to criminalize begging has no strong theoretical underpinnings and that none of the principles of criminalization (eg, the principle of harm, paternalism, moralism and perfectionism) can justify the prohibition of such behavior. In addition, its sanction violates governments' human rights obligations to ensure minimum welfare. Begging is an example of an imported crime that has entered the arsenal of criminal law by simply imitating the laws of some countries and without considering the realities of Iranian society. In this regard, it is suggested that 1) this behavior should be considered a crime only if it is accompanied by the exploitation of children and adolescents, and 2) the legislator while decriminalizing begging, should include this behavior in the realm of social policy and not criminal.
تبلیغات
