آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۰

چکیده

میخائیل باختین (1895-1975م) از اندیشمندان و نظریه پردازان برجسته نقد ادبی است و نظریه «مکالمه گرایی» (Dialogism) او به بررسی زمینه های ایجاد گفتگو و چندصدایی در متون می پردازد، لذا از این جهت می توان بر پایه آن مقاصد ادیبان پایداری و شیوه های انتقال مفاهیم اجتماعی را بررسی نمود. ( مسئله ) پژوهش حاضر بر آن بوده تا با روش توصیفی- تحلیلی به بررسی کارکرد مؤلفه های منطق گفتگویی باختین از قبیل تک گویی، کارناوال، چند زبانی و کرونوتوپ در قصیده جداریه محمود درویش، شاعر و نویسنده مقاومت فلسطین (1941-2008م) بپردازد. ( روش ) دلیل انتخاب این موضوع پژوهشی، از آن روست که قصیده مزبور به عنوان یکی از عوامل پویایی شعر درویش، محصول سال های اسارت وی در زندان های رژیم صهیونیستی و نوعی مقاومت و پیکار علیه زورگویان رژیم اشغالی تلقّی می شود. با عنایت به نتایج پژوهش، درویش در این قصیده پرمعنا با بهره گیری از برخی آموزه های نقد ادبی مدرن به انتقال تفکر پایداری و مقاومت به دیگران می پردازد و می کوشد تا با تکیه بر گزاره های خطابی نظیر پرسش، ندا، امر، نمادها و شخصیّت های تاریخی که بر منطق گفتگویی دلالت دارند و برجسته ترین شگرد او برای آفرینش فضای چندصدایی هستند، بر خاصیّت گفتگومندی شعرش در راستای ایجاد همبستگی و بیداری اسلامی بیفزاید. ( یافته ها )

The function of the theory of conversational logic of Mikhail Bakhtin Representing the ideas of stability and Islamic awakening in the ode of Mahmoud Darvish

Mikhail Bakhtin (1895-1975 AD) is one of the prominent thinkers and theoreticians of literary criticism and his "Dialogism" theory examines the contexts of dialogue and polyphony in texts, so from this point of view, the intentions of writers can be based on that. It examined the sustainability and ways of transferring social concepts. (Problem) The present research aims to investigate the function of Bakhtin's dialogue logic components such as monologue, carnival, multilingualism and chronotope in the ode of Mahmoud Darwish, a poet and author of the Palestinian resistance (1941-2008), using a descriptive-analytical method. . (Method) The reason for choosing this research topic is that the said ode is considered as one of the dynamic factors of Darvish's poetry, the product of his years of captivity in the prisons of the Zionist regime and a form of resistance and struggle against the oppressors of the occupation regime. Considering the results of the research, in this meaningful ode, Darvish uses some teachings of modern literary criticism to convey the idea of stability and resistance to others and tries to rely on rhetorical propositions such as questions, calls, orders, symbols and The historical figures that imply the logic of conversation and are his most prominent method for creating a polyphonic atmosphere, add to the conversational nature of his poetry in order to create solidarity and Islamic awakening. (findings)

تبلیغات