بررسی تاثیر جهت گیری کارآفرینی بر نوآفرینی سازمانی از طریق نقش میانجی چابکی استراتژیک در شرکتهای دانش بنیان

چکیده

پژوهش حاضر به بررسی تاثیر جهت گیری کارآفرینی بر نوآفرینی سازمانی شرکت از طریق نقش چابکی استراتژیک در شرکتهای دانش بنیان شهر تهران می پردازد.روش تحقیق مورد استفاده از نوع توصیفی، پیمایشی و همبستگی می باشد. همچنین جامعه آماری تحقیق حاضر شامل ، کلیه مدیران بخشهای مختلف شرکتهای دانش بنیان شهر تهران می باشند.حجم نمونه بااستفاده از فرمول کوکران 88 نفر تعیین گردید و روش نمونه گیری پژوهش حاضر تصادفی ساده می باشد. داده های تحقیق با روش کتابخانه ای و میدانی گردآوری شده و ابزار مورد استفاده پرسشنامه بوده است. روایی ابزار تحقیق با استفاده نظرجمعی از صاحب نظران و متخصصان مورد تایید قرار گرفت و پایایی تحقیق 0.895 تایید شد. داده ها نیز با بهره مندی از مدل معادلات ساختاری با نرم افزار SMARTPLS تحلیل شدند. نتایج حاکی از آن است که جهت گیری کارآفرینی بر نوآفرینی سازمانی و چابکی استراتژیک تاثیر معناداری داشته است. این در حالی است که تاثیر چابکی استراتژیک بر نوآفرینی سازمانی نیز معنادار بوده است. همچنین نتیجه فرضیه میانجی نشان میدهد متغیر چابکی استراتژیک رابطه ی بین متغیر جهت گیری کارآفرینی و نوآفرینی سازمانی را به طور معنی داری میانجی گری (افزایشی) میکند. در نتیجه فرضیه مورد نظر تایید می شود. واژگان کلیدی : جهت گیری کارآفرینی، نوآفرینی سازمانی، چابکی استراتژیک