بازنمایی مرگ در نمایشنامه «مردی که به عصا تبدیل شد» کوبو آبه بر اساس فلسفه مکتب کیوتو
آرشیو
چکیده
مرگ موضوعی است که همواره مورد توجه اندیشمندان و نویسندگان بوده است. فلاسفه مکتب کیوتو چون نیشیتانی کیجی و تانابه هاجیمه با استفاده از آیینهای شرق آسیا و آرای فلاسفه وجودی چون هایدگر، نیستی و مرگ را در فلسفه خود مورد توجه قرار داده اند. کوبو آبه، نویسنده معاصر ژاپن، با دور شدن از سنت های کشورش و بهره بردن از تئاتر ابزورد و فلسفه اگزیستانسالیسم، به دغدغه های انسان مدرن پساجنگ، پرداخته است. پژوهش های صورت گرفته در داخل و خارج از ایران، بیشتر آثار آبه را بر مبنا فلسفه اگزیستانسیالیسم و تئاتر ابزورد تحلیل و بررسی کرده اند. لذا این پژوهش با رویکردی توصیفی_ تحلیلی، سعی دارد به این پرسش پاسخ دهد: بازنمایی مرگ در نمایشنامه (مردی که به عصا تبدیل شد) آبه بر اساس فلسفه مکتب کیوتو به چه صورت است؟ نتایج این تحقیق نشان می دهد، آبه همچون نیشیتانی، تانابه و هایدگر، شخصیت هایش را در مواجهه با مرگ قرار داده تا با تجربه دلشوره، به درک روشنی از خود حقیقی شان برسند. او مانند نیشیتانی معتقد است که انسان در مواجهه با پوچی زندگی، یا خود را غرق زندگی رمه ای کرده و از هستی خود غافل می ماند یا تاب نیاورده و دست به خودکشی می زند. آبه با سرزنش هر دو گروه، تنها راه رهایی انسان را، پی بردن به آزادی خویش می داند.The representation of death in the play "The Man Who Turned into a Stick" by Kubo Abe is based on the philosophy of the Kyoto school
The topic of death has always been worth of considering by thinkers and writers . Using East Asian rituals and the opinions of existential philosophers such as Heidegger, philosophers of the Kyoto school such as Nishitani Keiji and Tanabe Hajime have considered nothingness and death in their philosophies. Kubo Abe, a contemporary Japanese writer, has discussed the concerns of post-war modern humane by moving away from the culture and tradition of his country and using the theater of the absurd and the philosophy of existentialism. Research conducted inside and outside of Iran has investigated most of Abe's works based on the philosophy of existentialism and the theater of the absurd. Therefore, this study, with a descriptive-analytical approach, aims to answer such question: How is the representation of death in the play "The Man Who Turned into a Stick" based on the philosophy of the Kyoto school? The results of this research demonstrate that Abe, like Nishitani, Tanabe, and Heidegger, put his characters in the face of death to reach a clear comprehension of oneself through presentiment experience. Like Nishitani, Abe believes that when a human is faced with absurdity, he either immerses himself in life and remains oblivious to himself or cannot bear it and commits suicide. Abe blames both groups and believes that the only way to liberate is realizing one's freedom.
تبلیغات
