چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی فیلم آژانس شیشه ای به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا به جهت نقد گفتمان دولت حاکم در زمان ساخت این فیلم، یعنی دولت سازندگی در سال های دهه هفتاد است. نویسندگان با بهره گیری از تحلیل محتوای کیفی و روش نشانه شناسی، ضمن شناسایی مؤلفه های گفتمان دولت حاکم، زمینه های نقد سیاسی در سینمای دهه هفتاد را واکاوی می کنند. فیلم آژانس شیشه ای نیز با درون مایه های قدرتمند سیاسی یکی از فیلم های شاخص در این زمینه در سال های دهه هفتاد محسوب می شود. این پژوهش نشان می دهد نقد گفتمان سیاسی در فیلم حاتمی کیا با زبانی صریح علیه سیاست های کشور در سال های پس از جنگ صورت گرفته و زمینه تضادها و قطب بندی های سیاسی و اجتماعی در کشور مورد کندوکاو قرار می گیرد. در این تحقیق، ضمن توجه به چارچوب مفهومی تحلیل گفتمان و تحلیل گفتمان انتقادی و بهره گیری از تحلیل محتوای کیفی، برای تحلیل داده ها از روش نشانه شناسی ساختارگرا استفاده شده است.

A Criticism of the Hashemi Rafsanjani Government Discourse in the Cinema of the Seventies Based on the Semiotic Analysis of the Film Glass Agency

The purpose of this study is to examine the Glass Agency movie directed by Ebrahim Hatamikia in order to critique the discourse of the government at the time of making this film, in the seventies. The authors used the method of qualitative analysis of content and, by identifying the components of governmental discourse, explore the contexts of political criticism in cinema in the 1970s. The Glass Agency is also one of the most important films in this area in the 1970s with strong political themes. In the post-war years between Iran and Iraq, he ruled the country with an economic development vision. In the film The Glass Agency, Ebrahim Hatamikia uses this question as a starting point and criticizes the performance of the government. This study shows that the critique of political discourse in Hatamikia’s film is explicitly used against the policies of the country in the post-war years and examines the context of political and social conflicts in the country.

تبلیغات