حامد نوریان رامشه

هدف پژوهش حاضر، بررسی فیلم آژانس شیشه ای به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا به جهت نقد گفتمان دولت حاکم در زمان ساخت این فیلم، یعنی دولت سازندگی در سال های دهه هفتاد است. نویسندگان با بهره گیری از تحلیل محتوای کیفی و روش نشانه شناسی، ضمن شناسایی مؤلفه های گفتمان دولت حاکم، زمینه های نقد سیاسی در سینمای دهه هفتاد را واکاوی می کنند. فیلم آژانس شیشه ای نیز با درون مایه های قدرتمند سیاسی یکی از فیلم های شاخص در این زمینه در سال های دهه هفتاد محسوب می شود. این پژوهش نشان می دهد نقد گفتمان سیاسی در فیلم حاتمی کیا با زبانی صریح علیه سیاست های کشور در سال های پس از جنگ صورت گرفته و زمینه تضادها و قطب بندی های سیاسی و اجتماعی در کشور مورد کندوکاو قرار می گیرد. در این تحقیق، ضمن توجه به چارچوب مفهومی تحلیل گفتمان و تحلیل گفتمان انتقادی و بهره گیری از تحلیل محتوای کیفی، برای تحلیل داده ها از روش نشانه شناسی ساختارگرا استفاده شده است.