بررسی و نقد شیوه سلفیه در فهم متون دینی
آرشیو
چکیده
سلفیه عنوانی است که گروهی از پیروان احمد بن حنبل و ابن تیمیه برای خود برگزیده اند تا نشانگر عقیده آنها در لزوم رجوع به شیوه سلف از امّت پیامبر باشد. این گروه در برخورد با متون دینی و معنا شناسی آن ها مقید به ظواهر بوده و هر گونه تاویل را در مورد آیات قرآن نفی می کنند؛ ایشان دلایلی برای روش تفسیری خود مطرح می کنند که به عدم توجه به اقتضائات زبانی در بیان حقائق عالی و فراتر از جهان مألوف ذهن بشر باز می گردد بعلاوه این ظاهر گرایی و مخالفت با تاویل ظواهر بر اساس قرائن عقلی و نقلی علاوه بر ضعف در ناحیه مبانی، نتایجی نیز به بار می آورد که با اصول اسلامی و توحیدی سازگار نیست و موجب اثبات صفات نقص برای خداوند متعال می شود؛ اما معضلات موجود در ایده سلفیه به همین جا ختم نمی شود و خود نیز نتوانسته اند به این ایده پایبند بمانند و در مواردی ناچار به تاویل برخی آیات قرآن شده اندA study and critique of the Salafi method in understanding religious texts
Salafism is a title chosen by a group of followers of Ahmad ibn Hanbal and Ibn Taymiyyah to indicate their belief in the need to refer to the method of the Salaf from the nation of the Prophet. In dealing with religious texts and their meanings, this group is limited to appearances and they deny any interpretation of the verses of the Qur'an; He gives reasons for his interpretive method that go back to not paying attention to the linguistic requirements in expressing high truths and beyond the common world of the human mind, in addition to this superficiality and opposition to the interpretation of appearances based on rational and narrative evidence, in addition to weakness in the field The principles also bring results that are not compatible with Islamic and monotheistic principles and prove the attributes of imperfection for God Almighty; However, the problems in Salafist thought do not end there and they themselves have not been able to adhere to this thought and in some cases they have been forced to interpret some verses of the Quran.
تبلیغات
