بررسی مدل علّی رابطه مشغولیت رفتاری و شناختی با چالش پذیری تحصیلی با میانجی گری هیجان های امید، خستگی و اضطراب یادگیری در دانش آموزان دختر دبیرستانی

چکیده

هدف پژوهش حاضر، آزمون مدل علّی رابطه مشغولیت رفتاری و مشغولیت شناختی با چالش پذیری تحصیلی با میانجی گری هیجان های اضطراب، خستگی و امید یادگیری بود. به این منظور 292 نفر از دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر دزفول به روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند و در پژوهش شرکت کردند. آنان خرده مقیاس های مشغولیت رفتاری و مشغولیت شناختی پرسشنامه ی مشغولیت تحصیلی تینیو (2009)، خرده مقیاس چالش پذیری مقیاس تجدیدنظرشده ی سرسختی تحصیلی (2005) و خرده مقیاس های اضطراب، خستگی و امید یادگیری از پرسشنامه ی هیجان های پیشرفت پکران (2002) را تکمیل نمودند. پس از گرداوری داده ها، از روش تحلیل مسیر برای ارزیابی مدل پیشنهادی استفاده شد و اثرات غیرمستقیم با استفاده از روش بوت استراپ سنجش شدند. نتایج تحلیل نشان داد که مشغولیت شناختی اثر مستقیم و معنی داری بر متغیرهای چالش پذیری تحصیلی، خستگی و امید یادگیری دارد اما اثر مستقیم و معنی داری بر اضطراب یادگیری ندارد. همچنین، مشغولیت رفتاری اثر مستقیم و معنی داری بر اضطراب، خستگی و امید یادگیری دارد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که مشغولیت رفتاری و شناختی دانش آموزان با تکالیف تحصیلی می تواند با کاهش اضطراب یادگیری و افزایش هیجان امید یادگیری بر گرایش افراد در پذیرش چالش های تحصیلی بالاتر تاثیر بگذارد.