نقادی نظریه فخر رازی در اثبات خلأ (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
یکی از مسائل و مباحث قدیمی در میان فلاسفه، وجود داشتن یا عدم وجود خلأ می باشد. فیلسوفان مسلمان عمدتاً به پیروی از ارسطو، نظریه خلأ را نادرست می دانستند و براهینی نیز در ابطال خلأ اقامه می نمودند. فخر رازی از معدود متکلمان و متفکران مسلمان می باشد که سعی بسیاری در اثبات آن نموده است. او استدلال های بسیاری در اثبات نظریه خویش اقامه می نماید که از طریق بی نیاز بودن خلأ از جسم، خلأ بودن مبدأ و منتهای حرکتِ جسم متحرک و به وجود آمدن خلأ هنگام جدا گشتن سطوح مماس می باشد. در پژوهش حاضر اثبات گردید که استدلال های فخر رازی و نظریه او در این زمینه، دچار اشکالات و انتقاداتی می باشد که از مهم ترین آن ها می توان به خلط و مغالطه میان احکام خلأ با فضای خالی از هر جسمی اشاره نمود.A Criticism on Fakhr Rāzī’s Theory in Proof of Void (Arabic: خلأ)
One of the old issues among philosophers is the existence or non-existence of Void (Arabic: خلأ). Muslim philosophers, who mainly following Aristotle, considered the theory of void to be incorrect and also introduced proofs to annul the void. Fakhr Rāzī is one of the few Muslim theologians who has tried a lot to prove it. He presents many arguments to prove his theory, which are tangent through the needlessness of the void from the body (physical being), being a void of origin and the end of the movement of the moving body and the creation of a void when separated from the surfaces. It was proved in this study that Fakhr Rāzī’s arguments and his theory in this regard have some problems and criticisms, the most important of which is the confusion and fallacy between void rules and the empty space of any body.
تبلیغات
