فرهنگ های تک زبانه انگلیسی «زبان آموز» به مثابه سنتی بریتانیایی: سیر تحول، ویژگی های ممتاز و نمونه های مطرح
آرشیو
چکیده
فرهنگ «زبان آموز» به مثابه پدیده و سنتی بریتانیایی سابقه ای بیش از نیم قرن دارد. اصطلاح «زبان آموز» عموماً به آن دسته از فرهنگ های لغت انگلیسی اطلاق می شود که مخصوص زبان آموزانی تهیه و تدوین شده که انگلیسی زبان مادریشان نیست و به نوعی جنبه آموزشی این گونه فرهنگ ها برجسته تر است. هدف از نگارش مقاله حاضر عبارت است از شناخت تاریخچه شکل گیری و پیدایش فرهنگ تک زبانه زبان آموز انگلیسی، معرفی نمونه های معروف در این عرصه و توصیف و تبیین دقیق و جامع خصوصیات بارز و ویژگی های متمایزکننده این نوع فرهنگ ها از منظر کلان ساختار، میان ساختار و خردساختار شامل شکل ظاهری، مواد پیش متن فرهنگ، گستره و گنجایش، دامنه بُرد، تعریف نگاری، تصویر دهی، طبقه بندی معنایی، تفکیک درون مدخلی، اطلاعات متعدد و متنوع واژگان شناختی، اطلاعات پیرامونی، الحاقات/ضمائم، و امکانات جنبی. البته برای روشن تر شدن بحث، سه فرهنگ زبان آموز چاپ ناشران معروف و مطرح نیز بررسی می شود: دو فرهنگ روزآمد آموزشی زبان آموز انگلیسی چاپ ناشران بریتانیایی یعنی فرهنگ لغات آکسفورد مخصوص زبان آموزان سطح پیشرفته (OALD) و فرهنگ لغات انگلیسی معاصر لانگمن (LDOCE) و البته تنها فرهنگ در دسترس چاپ ناشران آمریکایی به نام «فرهنگ لغات رندوم هاوس وبستر مخصوص زبان آموزان سطح پیشرفته» (RWAED).در آخر، نگارنده می کوشد چشم اندازی از آینده فرهنگ های زبان آموز، مخاطرات و چالش های پیش رو و فرصت های ناشی از انقلاب دیجیتالی و پیشرفت های فناوری به دست دهد.English Learner’s Dictionaries as A British Tradition: History, Defining Characteristics and Prominent Instances
Generally speaking, dictionaries are still the only most valued tool for language learners. More specifically, the monolingual learners’ dictionaries (MLD), as a variety of dictionary dedicated to meet the needs of non-native language learners, are an authoritative source for learners of English. In fact, the foundations of the MLD were laid down in the 1920s and 1930s by some British academics; thus it is above all a British phenomenon. Random House Webster’s Advanced English Dictionary (RWAED) is “the first Webster's dictionary truly written for advanced learners of English”. The present article aims to explore English leaner’s dictionaries, to present the evolution of such dictionaries through history, and to introduce their defining characteristics in detail through examining the best known and most influential instances of such a trend. In doing so, two well-established and frequently used British learner’s dictionaries; namely, Oxford Advanced Learners Dictionary (OALD) and Longman Dictionary of Contemporary English (LDOCE) along with RWAED are introduced and compared in terms of their macrostructures, mediostructures, and microstructures, as well as textual structures, addressing structures and metalexicographic methods. More specifically, the front materials, the dictionary body, the back materials and the accompanying resources were all assessed in terms of format and content.
تبلیغات
