ژئومورفولوژی سامانه های گسلی نهبندان و پیرامون در خاور ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
ژئومورفولوژی یکی از ابزارهای شناسایی گسل های فعال و مناطق فعال تکتونیکی است. به دلیل وجود دگرشکلی های ژئومورفولوژیکی مرتبط با تکتونیک، خاور ایران یکی از گستره های فعال تکتونیکی است. وجود گسل های راستالغز بلند و هم چنین زمین درز[1] سیستان در این ناحیه از مهم ترین ویژگی های آن است. این گسل های راستالغز همگی راست گرد می باشند. سامانه گسلی نهبندان بلندترین سامانه گسلی خاور ایران است. این سامانه دارای دو گسل خاوری و باختری است که گسل خاوری بلندتر است. این گسل ها و گسل های پیرامون، زمین ریخت های گوناگونی را در گستره خاور ایران به وجود آورده اند. از این زمین ریخت های گوناگون می توان به جابه جایی آبراهه های جوان، چین ها، سازندها و ایجاد حوزه های کششی[2] اشاره نمود. در این پژوهش علاوه بر نمایش زمین ریخت ها و جابه جایی های گسلی، فراخاست[3] زمین نیز در پی جنبش و جابه جایی تجمعی[4] و درازمدت گسل ها بررسی شده است. در این بررسی، از تصاویر ماهواره ای[5]MrSID و[6]SRTM کمک گرفته شده است. با به کارگیری این تصاویر، بیش ترین و کم ترین فراخاست اندازه گیری شده عمود بر راستای گسل ها، به ترتیب 200 متر و 1300 متر اندازه گیری شده است. بیش ترین جابه جایی افقی آب راهه و سازند اندازه گیری شده در راستای گسل ها، به ترتیب 7782 متر و 13740 متر برآورد شده است. گسل ها در برخی نقاط رخنمون دارند. در این مقاله تعدادی از این گسل ها که رخنمون آن ها قابل رؤیت است، مستند شده و بررسی شده اند.Geomorphology of Nahbandan Fault System and Surrounding in Eastern Iran
Geomorphology is one of the tools to identify active faults and tectonic of active areas. Due to the presence of geomorphological deformations related to tectonics, the east of Iran is one of the active tectonic areas. Long strike-slip faults as well as the Sistan suture fault in this area is one of its most important features. These strike-slip faults are all dextral. The Nahbandan fault system is the longest fault system in the east of Iran. This system is composed of two eastern and western faults, and the eastern fault is longer. These faults and surrounding faults have created various landforms in the eastern part of Iran. From these various landforms, we can mention the displacement of young streams, folds, formations and the creation of pull-apart areas. In this research, in addition to displaying the landforms and fault displacements, the earth's formation has also been investigated following the cumulative and long-term movement and displacement of the faults. In this review, MrSID and SRTM satellite images have been used. In this study, MrSID and SRTM satellite images have been used. By using these images, the maximum and minimum elevation measured perpendicular to the faults were estimated as 200 meters and 1300 meters, respectively. The maximum horizontal displacement of the streams and formation measured along the faults were estimated to be 7782 meters and 13740 meters, respectively. The faults had outcrops in some places; some of these faults with visible outcrops were documented and investigated.