آینده پژوهی هنر گیوه بافی شهرستان دهاقان (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هنرهای سنتی، مجموعه هنرهای اصیل، بومی و مردمی هر کشور است که ریشه های عمیقی در فرهنگ و تمدن آن ملت دارد. یکی از هنرهای ارزشمند ایرانی که متناسب با اقلیم هر منطقه به وجود آمده، گیوه بافی است. گیوه ملکی از جمله گیوه های سنتی است که در شهرستان دهاقان از توابع استان اصفهان تولید می شود و از کیفیت خوبی برخوردار است. متأسفانه کم توجهی به این هنر و پیشه به سبب ناآگاهی از تولیدات صنعتی، تولید و استفاده از این پاپوش سنتی را در بین مردم معاصر کم رنگ کرده است به گونه ای که شاید تا سالیان نه چندان دور، جز نامی از آن در کتاب ها و مقالات مردم شناسی نتوان یافت. بنابراین این پژوهش، با هدف واکاوی عمیق در زمینه هنر گیوه بافی شهرستان دهاقان، شناسایی عوامل اثرگذار و ارائه راهکارهای مناسب برای توسعه، تداوم و آینده بهتر این هنر صورت گرفته است و به این سؤال پاسخ می دهد که چگونه می توان افراد را برای یادگیری و تولید این هنر جذب کرد؟ این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی از نوع مطالعات مردم نگاری از لحاظ ماهیت، کیفی و تحلیل داده ها با رویکرد آینده پژوهی انجام گرفته است. نمونه گیری به صورت غیراحتمالی و بر پایه اشباع اطلاعاتی با مشارکت 20 نفر از هنرمندان، صاحب نظران و مصرف کنندگان صورت گرفته و به دو روش اسنادی و میدانی جمع آوری شده است. نتایج حاصل از این پژوهش گویا آن بوده که بر اساس 6 عامل پیشران کلیدی، 4 سناریوی درنای امید، سیمرغ، ای کیو سان و شازده کوچولو ارائه شده است؛ ایجاد این عوامل باعث جذب، تقویت و توانمندسازی تخصصی هنرجویان و همچنین تدوام، رونق و توسعه (فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی) هنر گیوه بافی می شود و می توان آینده مطلوبی برای این هنر انتظار داشت.Future Study of the Art of Weaving Giveh in Dehaghan
Traditional arts can be considered as the collection of original, indigenous and popular arts of each country, which have deep roots in the culture and civilization. One of the precious arts in Iran, which has been created according to the climate of each region, is weaving Giveh. Weaving Maliki Giveh is one of the traditional arts produced in Dehaghan, Isfahan province, and has high quality. Unfortunately, the lack of attention to this art due to the ignorance of industrial products has declined the production as well as use of this traditional footwear among people. Therefore, enormous efforts should be made to preserve the aforesaid ancient heritage. Accordingly, the present study aimed at doing in-depth analysis of weaving Giveh in Dehaghan, considering the crucial factors, and proposing appropriate strategies and solutions for development, continuity and having better future of this art. Also, the study seeks to find out the ways to persuade people to learn and produce the above-mentioned art. This ethnographic research has been compiled using a futuristic approach including descriptive-analytical method. The data analysis was done through library documents. To this end, 20 artists and experts were interviewed by the field and documentary-based method. Accordingly, the qualitative data were also analyzed by deductive method. The finding revealed that four scenarios of Darna hope, Simorgh, IQ son and Little Prince were presented based on six key driving factors. In the scenario of Darna hope, which showed the unfavorable situation, the lack of awareness of this art and the scarcity of students has led to the isolation of this art and the basic problems in production. Therefore, national media, educational, cultural and economic institutions can play an effective role in raising awareness and creating a culture of this art. In the Little Prince scenario, which showed a more favorable situation, the family can be observed as a key factor in institutionalizing this art, strengthening cultural beliefs and the spirit of self-confidence at all ages. The realization of these factors attracts students and causes the continuation and development of this art and a favorable future can be expected for aforesaid art.
تبلیغات
